Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2017/1315 E. 2019/190 K. 08.01.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/1315
KARAR NO : 2019/190
KARAR TARİHİ : 08.01.2019

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme, Hakaret, Tehdit
Hüküm : Katılan sanık … hakkında; a)Taksirle öldürme suçundan, CMK’nın 223/2-e. maddesi uyarınca beraat,
b)Tehdit suçundan, TCK’nın 106/1-2.c, 29/1, 52/2. maddeleri uyarınca mahkumiyet
c)Hakaret suçundan, TCK’nın 125/1, 3-a, 125/4, 129/1, 52/2, 4. maddeleri uyarınca mahkumiyet
Sanık … hakkında; TCK’nın 125/1, 3-a, 125/4, 129/1, 52/2, 4. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan katılan sanık …’in beraatine, hakaret ve tehdit suçundan katılan sanık … ve …’un mahkumiyetlerine ilişkin hüküm, katılan sanık … müdafii ile katılan … vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
A-Katılan sanık … hakkında tehdit suçundan kurulan mahkumiyet kararına ilişkin temyiz talebinin incelenmesinde;
Anayasa Mahkemesinin 07.10.2009 gün ve 27369 sayılı Resmi Gazete’de yayınlanıp, yayımından itibaren bir yıl sonra 07.10.2010 tarihinde yürürlüğe giren, 23.07.2009 gün ve 2006/65 Esas, 2009/114 karar sayılı iptal hükmünün yürürlüğe girdiği tarihe kadar 5237 sayılı TCK’nın 50 ve 52. maddeleri ve 765 sayılı TCK hükümleri uyarınca doğrudan hükmedilip, başkaca hak mahrumiyeti içermeyen 2000 TL’ye kadar (2000 TL dahil) adli para cezalarına ilişkin mahkumiyet hükümleri 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı Kanunun 305. maddesi gereğince kesin nitelikte olup, 07.10.2010 ila 6217 sayılı Kanunun yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihine kadar ise mahkumiyet hükümlerinin hiçbir istisna öngörülmeksizin temyizinin mümkün olduğu, 14.04.2011 ve sonrasında ise, doğrudan hükmedilen 3000 TL’ye kadar (3000 TL dahil) para cezalarının 5320 sayılı Kanunun Geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte olduğu, sanık hakkında hakaret suçundan 17/03/2015 tarihinde verilen 400 TL adli para cezasından ibaret mahkumiyet hükmüne karşı suç niteliğine ilişkin de herhangi bir temyiz istemi bulunmadığından katılan vekilinin ve katılan sanık … müdafinin temyiz istemlerinin 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi uyarınca isteme uygun olarak REDDİNE;
B-Katılan sanık … hakkındaki beraat hükmüne ilişkin temyiz talebinin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan sanık … müdafii ve katılan vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA,
C-Katılan sanıklar hakkında hakaret suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine ilişkin temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Olay sırasında katılan sanıkların belde belediye başkanı olarak görev yapan …’a karşı atılı hakaret suçunu işlediğine dair her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil elde edilemediği anlaşılmakla, katılan sanıkların beraatine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi;
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin ve katılan sanık … müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 08/01/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.