YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/1259
KARAR NO : 2018/12029
KARAR TARİHİ : 12.12.2018
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK’nın 85/1, 62, 51/1-3, 51/7-8, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet
Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Gerekçeli karar başlığında, 06.05.2011 olan suçun işlendiği tarihin 07.05.2011 şeklinde gösterilmesi, mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım yanlışlığı kabul edilmiştir.
Oluş ve dosya kapsamına göre, asli kusurlu olan sanık hakkında temel cezanın, sanığın taksirinin yoğunluğu ve meydana gelen neticenin ağırlığı gereği alt sınırdan uzaklaşılarak tayin edilmesi gerektiğinin gözetilmemesi ve 1 yıl 8 ay hapis cezasına mahkum edilen ve bu cezası ertelenen sanık hakkında TCK’nın 51/3. maddesi uyarınca tayin edilecek denetim süresinin, ceza süresinden az olamayacağının gözetilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanması gerektiğine, cezasında indirim uygulanması gerektiğine kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
TCK’nın 53/6. maddesi uyarınca “Belli bir meslek veya sanatın ya da trafik düzeninin gerektirdiği dikkat ve özen yükümlülüğüne aykırılık dolayısıyla işlenen taksirli suçtan mahkûmiyet hâlinde, üç aydan az ve üç yıldan fazla olmamak üzere, bu meslek veya sanatın icrasının yasaklanmasına ya da sürücü belgesinin geri alınmasına karar verilebilir” açık hükmü karşısında, sanık hakkında sürücü belgesinin geri alınmasına karar verilmesi gerekirken, sürücü belgesine el konulmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hükme, hükmün 11. bendinde yer alan “el konulmasına” ibaresinin “geri alınmasına” şeklinde değiştirilmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 12.12.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.