Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2017/12456 E. 2019/7918 K. 01.07.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/12456
KARAR NO : 2019/7918
KARAR TARİHİ : 01.07.2019

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK’nın 85/1, 62, 53, 51/1-3-8. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiin, soruşturma aşamasında alınan bilirkişi raporu ile yetinildiğine, kusur incelemesi yapılmadan eksik inceleme ile karar verildiğine, verilen kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna, yönelik temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK’nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan “kastın yoğunluğu, sanığın amaç ve saiki” gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
2-5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulama olanağı bulunmadığı gözetilmeden anılan madde ile sanık hakkında hak yoksunluğuna hükmedilmesi,
3-Hapis cezası ertelenen sanık hakkında denetim süresi içinde kasıtlı bir suç işlemesi halinde cezanın kısmen veya tamamen infaz edileceğine karar verilirken uygulanan kanun maddesi ve ilgili fıkralarının belirtilmemesi suretiyle CMK’nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının 2 numaralı 1. bendindeki “kastın yoğunluğu” ibarelerinin hükümden çıkarılarak yerine “failin taksire dayalı sorumluluğunun ağırlığı” ibaresinin ve hüküm fıkrasının hak yoksunluğuna ilişkin 2 numaralı paragrafının 4. bendinin de hükümden çıkartılması ile hüküm fıkrasının 2 numaralı 9. bendinin başına “TCK’nın 51/7. maddesi gereğince” ibaresinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 01/07/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.