YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/11974
KARAR NO : 2020/7206
KARAR TARİHİ : 17.12.2020
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık
Hüküm : 2863 sayılı Kanunun 65/a, TCK’nın 62, 53, 52/2. maddeleri gereğince mahkumiyet
2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin “14/10/2010” olarak gösterilmesi, mahallinde düzeltilebilir yazım yanlışlığı olarak kabul edilmiştir.
İstanbul I Numaralı Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kurulunun 12/07/1995 tarih ve 6848 sayılı kararıyla tescilli kentsel ve tarihi sit alanında kalan, İstanbul IV Numaralı Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kurulunun 02/06/2010 tarih ve 3829 sayılı kararı ile onaylı proje kapsamında İstanbul Arkeoloji Müzesi uzmanları denetiminde yapılan temel kazısı sırasında, parselin orta ve batı bölümlerinde tuğla ve horasan harç örgülü, muhtemelen Bizans dönemine ait oldukları değerlendirilen iki duvarın ortaya çıkarıldığı, müze uzmanları tarafından tanzim edilen 15/12/2010 tarihli raporda, duvarların itina ile korunmasının ruhsat sahibi ve çalışanlardan istendiğinin, ancak ruhsat sahibine yapılan tüm sözlü uyarılara rağmen iki duvarın denetimleri ve bilgileri dışında 14/12/2010 gecesi yapılan çalışmalarda tahrip edildiğinin tespit edildiği, İstanbul IV Numaralı Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kurulunun 28/03/2011 tarih ve 4500 sayılı kararında, konuyu yerinde inceleyen Kurul üyesinin açıklamaları doğrultusunda, parselin orta bölümündeki kalıntının yerinde olmadığının belirlendiği, bitişik binaların güvenliğinin sağlanması zorunluluğu da dikkate alınarak, Kurulun 02/06/2010 tarih ve 3829 sayılı kararıyla onaylı projesine göre uygulamanın devamına karar verildiği ve binanın tamamlanmış olduğu,
Dairemizin 29/09/2016 tarihli, 2015/9568 Esas, 2016/11429 Karar sayılı ilamı ile, müze uzmanlarının tüm uyarılarına rağmen kazı çalışmalarına devam ederek kültür varlıklarının zarara uğramasına sebebiyet verdiği sabit olan taşınmaz maliki sanık …’ın atılı suçtan mahkumiyetine karar verilmesi gerektiği gözetilmeksizin, beraatine dair hüküm tesis edildiğinden hükmün bozulduğu, mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonunda sanığın atılı suçtan mahkumiyetine karar verildiği anlaşılmakla,
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin, eksik inceleme ile hüküm tesis edildiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında tesis edilen mahkumiyet hükmünde, 2863 sayılı Kanunun 5728 sayılı Kanun ile değişik ve Anayasa Mahkemesince iptal edilen 65/a maddesi yerine, suç tarihinden sonra yürürlüğe giren 6498 sayılı Kanun ile değişik 65/1. maddesinin dayanak gösterilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının (1) numaralı bendinde yer alan “65/A” ibaresi hükümden çıkarılarak yerine, “65/1” ibaresinin yazılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 17/12/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.