YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/1127
KARAR NO : 2017/4555
KARAR TARİHİ : 31.05.2017

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : Beraat

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre;
1)Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 27.11.2007 tarih ve 248/251 sayılı kararı ile uyum gösteren Genel Kurul ve Daire kararlarında açıklandığı üzere; mahkemeye gelmemiş sanık hakkında duruşma yapılamayacağına ilişkin temel kuralın istisnalarından biri olarak öngörülen ve 1412 sayılı CMUK’un 223/son maddesine paralel bir hüküm içeren 5271 sayılı CMK’nın 193/2. maddesinin ilk bakışta eylemin suç oluşturmayacağı ve derhal beraat kararı verilebilecek hallerle sınırlı olarak uygulanabileceği, “İddianamede tarif edildiği şekli ile fiilin suç teşkil etmemesi ve fiilin suç olmaktan çıkarılması halleri” dışında, delillerin takdir ve tayini gereken durumlarda sanığın sorgusu yapılıp savunması alınmadan beraat kararı verilemeyeceği gözetilmeden, derhal beraat kararı verilmesi gereken bir durum bulunmadığı halde, CMK’nın 193/son maddesine yanlış anlam verilerek, aynı Kanun’un 191 ve 147. maddeleri gereğince sanığın sorgusu yapılmadan, deliller takdir edilip “sanığın kullandığı bisikletin 2918 Sayılı Yasa kapsamında olmadığı” biçimindeki yanılgılı kabule ve eksik incelemeye dayalı olarak yazılı şekilde beraat kararı verilmesi,
2)Sanığın idaresindeki elektrikli bisiklet ile alınan doktor raporuna göre 121 promil alkollü vaziyette seyrettiği sırada kendi yaralanması ile neticelenen tek taraflı trafik kazasına sebep olduğu, aldığı alkol miktarı itibariyle güvenli sürüş yeteneğini kaybettiği ve dolayısıyla atılı suçtan mahkumiyetine karar verilmesi gerektiği halde, “sanığın kullandığı bisikletin 2918 Sayılı Yasa kapsamında olmadığı” şeklindeki hatalı gerekçe ile beraatine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 31.05.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.