YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/1124
KARAR NO : 2018/11329
KARAR TARİHİ : 28.11.2018
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : Sanık … hakkında; TCK’nın 89/1, 62, 51/1-3. maddeleri
gereğince mahkumiyet Sanık … hakkında; TCK’nın 89/1, 89/2-b, 62, 51/1-3. maddeleri gereğince mahkumiyet
Taksirle yaralama suçundan katılan-sanıkların mahkumiyetlerine ilişkin hüküm, katılan- sanık … müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK’nın 61/1 ve 22/4. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle TCK’nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen cezanın alt ve üst sınırları arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, katılan- sanık …’ ın, yargılamada yapılan keşif sonucunda alınan trafikçi bilirkişi raporunda ve Ankara Adli Tıp Kurumu heyeti tarafından hazırlanan kusur raporunda da asli kusurlu;diğer katılan-sanık …’ ın ise; tali kusurlu olduğu tespit edildiği olayda; tam kusurlu olduğu mahkemece de kabul edilen katılan- sanık … hakkında, taksire dayalı kusurunun yoğunluğu dikkate alınarak, adalet ve hakkaniyet kuralları uyarınca alt sınırdan daha fazla uzaklaşılması suretiyle ceza tayini gerekirken, yazılı şekilde ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan- sanık … müdafiinin herhangi bir sebebe dayanmayan sair temyiz itirazlarının reddine,ancak;
Hükmedilen hapis cezası ertelenen katılan-sanıklar hakkında TCK’nın 51/8. maddesi gereğince denetim süresini iyi halli olarak geçirdiği taktirde cezanın infaz edilmiş sayılacağının kararda belirtilmiş olmasına rağmen, uygulanan kanun maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK’nın 232/6. ve TCK’nın 51/8. maddelerine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hüküm fıkrasının A-8 ve B-7. paragraflarının başına, ‘’TCK’nın 51/8. maddesi gereğince‘’ cümlesinin getirilmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28/11/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.