YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/10372
KARAR NO : 2019/6784
KARAR TARİHİ : 28.05.2019

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/1, 89/2-b-e, 22/3, 62/1, 52/2, 4.maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 61/2. maddesine aykırı olarak, 5237 sayılı TCK’nın 22/3. maddesinin aynı Kanunun 89/1. maddesi gereğince belirlenen temel cezadan sonra uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, sonuç cezaya etkili olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK’nın 52/4. maddesine yönelik uygulama bozma nedeni yapılmamıştır.
Sanığın sorgusu keşif sırasında yapılmış ise de, sorgu öncesi iddianame ve eklerinin okunduğu, isnat edilen suçun anlatıldığı ve CMK’nın 147, 191. maddeleri uyarınca hakları hatırlatıldığı anlaşılmakla, yine netice ceza adli para ceza olduğundan bu husus belirtilmeden yanlış gerekçeyle TCK’nın 51. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verildiğine ilişkin tebliğnamedeki bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 28/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.