YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/10168
KARAR NO : 2018/1664
KARAR TARİHİ : 19.02.2018
Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : 5.093,93 TL maddi ve 7.000 TL manevi tazminatın
davalıdan alınarak davacıya verilmesine
Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Dairemizce yapılan temyiz incelemesi sırasında tazminat talebinin dayanağı olan ceza dava dosyası celp edilerek incelenmekle; 5271 sayılı CMK’nın 142/1. maddesinde koruma tedbirleri nedeniyle tazminat istemlerinin her halde karar veya hükümlerin kesinleşme tarihini izleyen 1 yıl içinde dava konusu edilebileceğinin belirtildiği, davacının (sanığın) nitelikli yağma ve suç işlemek amacıyla kurulan örgüte üye olma suçlarından tutuklandığı, davacı (sanık) hakkında üzerine atılı suç işlemek amacıyla kurulan örgüte üye olma suçundan kovuşturmaya yer olmadığına dair karar verildiği, nitelikli yağma ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından ise cezalandırılması istemiyle kamu davası açıldığı, yapılan yargılama sonucunda; üzerine atılı suçlardan 12.06.2013 tarihinde beraatine karar verildiği, hükmün davacının (sanığın) müdafiinin yüzüne karşı, müştekilerin ise yokluğunda verildiği, müştekilerin kamu davasına katılmadığı, davacı (sanık) hakkında verilen hükme yönelik herhangi bir temyiz talebinin bulunmadığı, bu kapsamda davacı (sanık) hakkında verilen beraat hükmünün 20.06.2013 tarihinde kesinleştiğinin kabulünün gerektiği, tazminat davasının ise 30.04.2015 tarihinde açıldığının anlaşılması karşısında, beraat hükmünün kesinleşme tarihini izleyen 1 yıl içinde açılmadığı gözetilerek davanın reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde kısmen kabulüne karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 19.02.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.