YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/9922
KARAR NO : 2018/10706
KARAR TARİHİ : 13.11.2018

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK’nın 85/1, 62/1, 50/1-a-4, 52/2-4. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin, sanığın kaza ile ilgisi olmadığına, olaydan iki yıl sonra sanığın ifadesine başvurulduğuna, araçtaki tüm parçaların orijinal olup, değiştirilmediğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olay tarihinde kazaya karıştığı iddia edilen … plakalı,… şase nolu,… motor numaralı, 2007 model … marka siyah renkli otomobilin olaydan üç ay sonra 05 Ocak 2012 tarihinde ruhsat sahibi olan sanığın eşi … tarafından …’a satıldığı, …’ın talimatı ile Karamürsel Asliye Ceza mahkemesinde alınan ifadesinde, aracı 02.05.2014 tarihinde …’ya sattığını beyan ettiği, 08.01.2014 tarihli duruşmada verilen ara karar gereğince, … Trafik Tescil Şube Müdürlüğüne müzekkere yazılarak, “ aracın şu anda kim tarafından kullanıldığı, davlumbazın değiştirilip değiştirilmediği, değiştirildi ise yaklaşık olarak hangi tarihte değiştirilmiş olabileceği ” hususlarında bilgi verilmesi ve bilirkişi tarafından teknik inceleme yapılmasının istenildiği, müzekkere cevabı gelmeden hüküm kurulduğu anlaşılan dosyada;
1- … plakalı, … şase nolu, … motor numaralı, 2007 model … marka siyah renkli otomobilin şu anda kim tarafından kullanıldığı, davlumbazın değiştirilip değiştirilmediği, değiştirildi ise yaklaşık olarak hangi tarihte değiştirilmiş olabileceği hususlarında bilirkişi tarafından teknik inceleme yaptırıldıktan sonra, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekir iken, eksik inceleme ile hüküm kurulması,
2- Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK’nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan “failin kastının ağırlığı, güttüğü amaç ve saik” gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA; 13.11.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.