YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/9695
KARAR NO : 2017/7874
KARAR TARİHİ : 24.10.2017
Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK’nın 85/2, 62, 50/4-1a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet
Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tam kusurlu olarak bir kişinin ölümüne, iki kişinin nitelikli şekilde bir kişinin de basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralanmasına sebebiyet veren sanık hakkında; TCK’nın 50. maddesinin sanık hakkında uygulanıp uygulanmamasına karar verilirken, sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu, suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak, dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek ve somut gerekçeler de gösterilmek suretiyle takdir hakkının kullanılmasının gerektiği,olayın oluş şekli ve meydana gelen zararın ağırlığı, şikayetin devam ettiği, sanığın zarar gidermeye yönelik bir çabasının dosyaya yansımadığı hususları dikkate alındığında; TCK’nın 50. maddesinin uygulama şartlarının oluşmadığı gözetilmeksizin, tayin edilen hürriyeti bağlayıcı cezanın paraya çevrilmesi aleyhe temyiz olmaması nedeniyle bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin sair temyiz itirazlarının reddine ancak;
Sanık hakkında hükmedilen adli para cezasının taksitlendirilmesi sırasında TCK’nın 52/4. maddesi gereğince, taksitlerden birinin ödenmemesi halinde, geri kalan kısmın tamamının tahsil edileceği ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin ihtar edilmesi yerine, TCK’nın 50/6. maddesinin tedbirlerle sınırlı olduğunun gözetilmeksizin TCK’nın 50/6. maddesi ve infaz aşamasında nazara alınması gereken 5275 sayılı Kanunun 106/10. maddesi gereğince ihtarına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün 7. paragrafındaki “tamamının sanıktan” ibaresinden sonra gelmek üzere “tahsil edileceği ve ödenmeyen adli para cezalarının hapse çevrileceğinin sanığa ihtarına (ihtar edilemedi)” cümlesinin eklenmesi, 8. paragrafın hükümden çıkarılması suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24.10.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.