Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2016/8895 E. 2017/5091 K. 13.06.2017 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/8895
KARAR NO : 2017/5091
KARAR TARİHİ : 13.06.2017

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK’nın 179/3 delaletiyle 179/2, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
267 promil alkollü vaziyette araç kullanarak tek taraflı maddi hasarlı kazaya sebep olan sanık hakkında ceza tain edilirken alt sınırdan uzaklaşılması isabetli görülmekle, tebliğnamede bozma öneren (1) numaralı görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna, ceza miktarına, beraatine ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmesi gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Sabıkası bulunmayan ve olumsuz kişiliği tespit edilemeyen sanık hakkında TCK.62. Maddesinin uygulanmamasına karar verilmesi,
2- İşlediği suçtan dolayı mahkeme huzurunda pişmanlığını dile getiren ve sabıkasız olan sanık hakkında, TCK’nın 51. maddesinin koşulları oluştuğu gözetilerek erteleme hükümleri uygulanması gerekirken, dosya içeriğine uygun olmayan “ Suçun işlenmesindeki özellikler, sanığın kişilik özellikleri göz önünde bulundurularak yeniden suç işlemeyeceğine dair mahkememizde kanaat oluşmadığı” gerekçesine dayanılarak, tayin edilen hapis cezasının ertelenmemesine karar verilmesi,
3- Anayasa Mahkemesinin, TCK’nın 53. maddesine ilişkin olan 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanmış olması nedeniyle, iptal kararı doğrultusunda TCK.nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca kısmen isteme uygun olarak BOZULMASINA, 13/06/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.