YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/8892
KARAR NO : 2017/5083
KARAR TARİHİ : 13.06.2017
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK’ nın 179/3 delaletiyle 179/2, 53, 58. maddeleri gereğince mahkumiyet
Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Sanığın alkol miktarının 1,01 promil olması, herhangi bir kazaya karışmayıp rutin yol kontrolünde alkollü olduğunun tespit edilmesi karşısında TCK’nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, alt sınırdan fazla uzaklaşılarak sanık hakkında ceza tayini,
2- Sanığa ait adli sicil kaydının incelenmesinde, Diyarbakır 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 19.03.2015 tarihli 2014/494- 2015/198 karar sayılı 10.04.2015 tarihinde kesinleşen 3 yıl 9 ay hapis cezasına ilişkin ilamın mahkemece tekerrüre esas alınan Diyarbakır 3. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 02.10.2012 tarihli, 2012/257 esas ve 2012/528 karar sayılı, 09.11.2012 tarihinde kesinleşen 11 ay 20 gün hapis cezasına ilişkin ilamına göre ceza miktarı açısından daha ağır nitelikte olması sebebiyle tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmeksizin, daha az cezayı gerektiren ilamın tekerrüre esas alınması, ayrıca tekerrüre esas alınan ceza miktarının 11 ay 20 gün yerine sehven 11 ay 7 gün olarak gösterilmesi,
3- Anayasa Mahkemesinin, TCK’nın 53. maddesine ilişkin olan 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanmış olması nedeniyle, iptal kararı doğrultusunda TCK.nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, CMUK’un 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkı saklı kalmak kaydıyla, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 13/06/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.