YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/7749
KARAR NO : 2017/3296
KARAR TARİHİ : 19.04.2017
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : 5237 sayılı TCK’nın 179/3-2, 62/1, 50/1-a maddeleri uyarınca mahkumiyet
Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK’nın 58/6. maddesinde, tekerrür halinde hükmolunan cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirileceğinin ve ayrıca mükerrir hakkında cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanacağının öngörüldüğü, mükerrirlere özgü infaz rejimi ile denetimli serbestlik tedbirlerinin yer aldığı 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 108. maddesinde ise, mükerrirler hakkında tayin olunan özgürlüğü bağlayıcı cezaların ne şekilde infaz edileceği belirtilmiş olup, adli para cezasının infazı konusunda herhangi bir düzenlemenin bulunmadığı, aynı Kanunun 106. maddesinde de mükerrirler hakkında hükmolunan adli para cezasının infazı ile ilgili bir düzenlemeye yer verilmediği, bu durumda, 5237 sayılı TCK’nın 58, 5275 sayılı Kanunun 106 ve 108. maddeleri birlikte değerlendirildiğinde, sanık hakkında hükmedilen kısa süreli hapis cezası adli para cezasına çevrildiğinden, tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağı anlaşılmakla, tebliğnamedeki bozma görüşüne iştirak edilmemiş olup,
Sanık savunma yaparken, hakkında lehe olan kanun hükümlerinin uygulanmasını istediği halde, taksitlendirmeyi de kapsayan bu isteğe ilişkin olumlu ya da olumsuz bir karar verilmemesi, hükmedilen cezanın miktarı ve infaz aşamasında taksitlendirme yapma olanağının bulunması sebebiyle bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, mahalli Cumhuriyet savcısının, sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanması gerektiğine ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Daha önce hapis cezasına mahkum edilmemiş bulunan sanık hakkında tayin edilen 25 gün hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken, 5237 sayılı TCK’nın 50/3. maddesi delaletiyle 50/1-a maddesinin dayanak gösterilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2- Sanık hakkında bir tam gün karşılığı takdir edilen adli para cezasının miktarı belirlenirken uygulanan kanun maddesinin gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
İsabetsiz olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususlarda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hüküm fıkrasının dördüncü paragrafında yer alan kanun maddesinin, “5237 sayılı TCK’nın 50/3. maddesi delaletiyle 50/1-a ve 52/2. maddeleri” şeklinde düzeltilmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 19/04/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.