YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/7538
KARAR NO : 2017/2533
KARAR TARİHİ : 29.03.2017
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik tüvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : CMK’nın 231/11. maddesi uyarınca açıklanan TCK’nın 179/2, 62, 50/3, 52/2-4. maddeleri uyarınca mahkumiyet
Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan Bandırma 1.Sulh Ceza Mahkemesinin 11/02/2014 tarih ve 2013/929 E. 2014/80 K. sayılı, 25/02/2014 tarihinde kesinleşmiş bulunan ilamı ile hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilip, 5 yıl denetim süresi belirlenen sanığın denetim süresi içinde 08/03/2014 tarihinde işlediği trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçu nedeniyle Bandırma 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 21.10.2014 tarih ve 2014/282 E. 2014/505 K. sayılı ilamı ile mahkumiyetine karar verildiği ve bu hükmün 21.10.2014 tarihinde kesinleştiği, ihbar üzerine dosya yeniden ele alınarak önceki hükmün 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/11. maddesi gereğince açıklanmasına dair dosya kendisine devredilen Bandırma 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 24/02/2015 tarihli ve 2014/798 Esas, 2015/182 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin denetim süresi içerisinde işlenen suç bakımından Anayasa Mahkemesine bireysel başvuruda bulunduklarını ve bunun neticesinin beklenmesi gerektiğine ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında tayin edilen adli para cezasının taksitlerinden birinin zamanında ödenmemesi halinde, geri kalan kısmın tamamının tahsil edileceği ihtaratı ile yetinilmesi gerekirken, “Taksitlerden birinin zamanında ödenmemesi hâlinde geri kalan kısmın tamamının tahsil edilmesine” karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hüküm fıkrasının 5. bendindeki “tahsil edilmesine” ibaresinin “tahsil edileceğinin” şeklinde değiştirilmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 29.03.2017 tarihinde oybirliği ile karar verildi.