Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2016/7117 E. 2017/1923 K. 13.03.2017 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/7117
KARAR NO : 2017/1923
KARAR TARİHİ : 13.03.2017

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK’nın 179/3-2, 62, 50/1-a-3, 52/2-4, 5275 sayılı yasanın 106/3. maddeleri gereğince mahkûmiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Kasıtlı suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK’nın 61/1. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kastı, suçun işleniş biçimi ile meydana gelen tehlikenin ağırlığı nazara alınmak suretiyle TCK’nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, sanığın 2.21 promil alkollü olduğu halde sevk ve idaresindeki araç ile maddi hasarlı trafik kazasına karıştığı somut olayda, kastının yoğunluğu ve meydana gelen tehlikenin ağırlığı gözetilerek, alt sınırdan daha fazla uzaklaşılarak hak ve nasafete uygun bir ceza yerine, yazılı şekilde ceza tayini, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Olay sırasında sanığın “2.21” promil alkollü olduğu tespit edildiği halde, hüküm fıkrasının (1) numaralı bendinde alkol miktarının “1.32” olarak belirtilmesi,
2- Sanık hakkında hükmolunan 1 ay 20 gün hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında uygulama yeri bulunmayan TCK.nun 50/3. maddesine yer verilmesi,
3-Sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının taksitlendirilmesine ilişkin hüküm fıkrasında, TCK’nın 52/4. maddesinin son cümlesi uyarınca taksitlerden birinin süresinde ödenmemesi halinde geri kalan kısmın tamamının tahsil edileceği ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceği hususunun ihtarı yerine, infaz yetkisini kısıtlar biçimde 5275 sayılı Kanunun 106. maddesi uyarınca Cumhuriyet Savcılığınca yapılan ödeme emri tebliğine rağmen taksitlerden birinin süresinde ödenmemesi halinde ödenmeyen kısma karşılık gelen gün miktarlarının hapis cezasına çevrileceğinin sanığa ihtarına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının (1) numaralı bendinde yer alan “1.32” ibaresinin “2.21 olarak değiştirilmesi; (5) numaralı bendinden “50/3” ibaresinin çıkarılması, (8) numaralı bendin hükümden çıkarılarak, (7) numaralı bendin sonuna “taksitlerden birinin zamanında ödenmemesi hâlinde geri kalan kısmın tamamının tahsil edileceği ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin sanığa ihtarına” ibaresinin eklenmesi ve deavam eden bentlerin teselsül ettirilmesi suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 13/03/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.