YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/671
KARAR NO : 2017/3408
KARAR TARİHİ : 25.04.2017
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/1, 89/2-b, 62, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet
Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
TCK’nın 89/1. maddesindeki seçenek cezalardan hapis cezasının tercih edilmiş olması karşısında, aynı Kanun’un 50/2. maddesinin amir hükmü uyarınca bu cezanın adli para cezasına çevrilemeyeceği dikkate alınarak, tebliğnamedeki 2 numaralı bozma içeren görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Sanığın olay günü yönetimindeki traktörü ile … Caddesi üzerinde seyir halinde iken, olay yeri olan Devlet Hastanesi acilin önüne geldiği sırada, traktör römorkunun sağ arka lastiğinin patlaması sonucu tekerleğin çemberinin yerinden çıkarak, Devlet Hastanesi önünde yaya kaldırımda beklemekte olan katılana çarparak katılanın kemik kırığına neden olacak şekilde yaralandığı olayda; sanığın kazanın meydana gelmesinde kusur veya ihmalinin bulunup bulunmadığının araştırılıp tesbit edilmesi, gerekirse bu hususta bilirkişi raporu aldırması gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi,
2- Sanık hakkında hüküm kurulurken mahkemenin takdirini hapis cezasından yana kullanmasına karşın, kısa karar ve gerekçeli kararın hüküm kısmında hapis cezasının neden tercih edildiğinin açıklanmaması,
Kabul ve uygulamaya göre de;
1- 03.12.2014 tarihli son celsede sanık müdafiinin “lehe olan hükümlerin uygulanması” yönünde talebinin bulunduğu ve 5237 sayılı TCK’nın 50/2. maddesinde, “suç tanımında hapis cezası ile adli para cezasının seçenek olarak öngörüldüğü hallerde, hapis cezasına hükmedilmişse; bu cezanın artık adli para cezasına çevrilemeyeceği” belirtilmekle beraber, kısa süreli hapis cezasının aynı kanunun 50. maddesinde sayılan adli para cezası dışındaki diğer seçenek yaptırımlara çevrilebileceği dikkate alınmadan ve bu hususta olumlu/ olumsuz bir karar verilmeden, sanığın hapis cezası ile mahkumiyetine karar verilmesi,
2- 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulama olanağı bulunmadığı gözetilmeden anılan madde ile sanık hakkında hak yoksunluğuna hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 25/04/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.