YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/660
KARAR NO : 2017/4523
KARAR TARİHİ : 30.05.2017
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/1, 89/2-b, 62, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet
Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmesi ve cezanın ertelenmesi gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Sanığın kovuşturma aşamasındaki beyanına göre, kuaför olarak çalıştığını ve gelirinin 400 TL olduğunu beyan eden, 2013 tarihli ekonomik sosyal durum araştırmasında ise ailesi ile birlikte ikamet ettiği, babasının işsiz olduğu, 7 kardeşinin olduğu, annesinin ev hanımı olduğu, bayan kuaföründe çalıştığı, haftalık 150 TL kazandığı, başkaca gelirinin bulunmadığı, üzerine kayıtlı menkul ve gayrimenkulünün bulunmadığı belirtilen sanık hakkında, tayin edilen cezanın, “sanığın ekonomik ve sosyal durumuna göre” şeklindeki dosya içeriğine uymayan gerekçe ile günlüğü 40 TL’den paraya çevrilmesi suretiyle fazla ceza tayini,
2- Sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının taksitlendirilmesine ilişkin hüküm fıkrasında, taksitlerden birinin süresinde ödenmemesi halinde geri kalan kısmın tamamının tahsil edileceği, ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin ihtarı gerekirken infaz yetkisini kısıtlar biçimde, taksitlerden birisinin zamanında ödenmemesi halinde geri kalan kısmın tamamının tahsil edileceğine, ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğine karar verilmesi,
3- 5320 sayılı Kanunun 5560 sayılı Kanunla değişik 13. maddesinin “Ceza Muhakemesi Kanunu gereğince soruşturma ve kovuşturma makamlarının istemi üzerine baro tarafından görevlendirilen müdafii ve vekile, avukatlık ücret tarifesinden ayrık olarak, Türkiye Barolar Birliğinin görüşü de alınarak Adalet ve Maliye Bakanlıkları tarafından birlikte tespit edilecek ücret, Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla yer alan ödenekten ödenir. Bu ücret, yargılama giderlerinden sayılır.” yönündeki açık hükmü karşısında yaşı küçük katılana CMK’nın 239. maddesi uyarınca baro tarafından atanan vekil için karar tarihinde geçerli olan 320,00 TL ücretin sanıktan yargılama gideri olarak tahsili gerektiği gözetilmeden, katılan kendisini vekil ile temsil ettirmiş olduğundan, karar tarihinde yürürlükte bulunan A….T.ye göre 1.500,00 TL vekalet ücretinin sanıktan alınıp katılana verilmesine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 30/05/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.