YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/389
KARAR NO : 2017/3087
KARAR TARİHİ : 11.04.2017
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/1, 89/2-e, 62, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet
Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, katılanlar vekili ve sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin ve katılanlar vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Sanık …’nun Çukurova Üniversitesi Balcalı Hastanesi Cildiye Bölümünde teknisyen olarak görev yaptığı, 24.02.2010 günü, müşteki … monreo hastalığı için doktora gittiği, doktor tarafından sanığa sevk edilen müşteki …’ın PUVA tedavi seansı aldığı, tedavi sırasında 6 dakika ışın tedavisi uygulaması gerekirken, unutularak 30 dakika kalması sonucu müştekinin kollarında, bacaklarında ve gövdesinde % 55 oranında 2. derecede yanık oluştuğu, bu yanıkların yaşamını tehlikeye uğratacak şeklinde yaralanmasına sebebiyet verdiği olayda; sanığın kamu görevlisi olup olmadığı araştırılarak, kamu görevlisi olduğunun tespit edilmesi halinde, görevi nedeniyle gerçekleşen taksirle yaralama olayında eyleminin 4483 sayılı Kanun uyarınca soruşturma iznine tabi olduğu gözetilerek ilgili merciden soruşturma izni istenip, davanın bu izin süresince durmasına karar verilmesi gerekirken yargılamaya devamla hüküm kurulması,
Kabule göre de, yukarıda izah edilen oluş çerçevesinde, Adli Tıp Kurumu Genel Kurulunun 12/09/2013 tarihli raporunda “PUVA tedavisi sırasında yanık meydana gelmesinin tedavi işlemine bağlı olabilecek bir komplikasyon olduğu, ancak kişide tespit edilen yanığın ağırlığı dikkate alındığında normal dozda ve sürede PUVA tedavisi yapılması durumunda bu düzeyde bir yanığın beklenir bir durum olmadığı bu nedenle PUVA tedavisini uygulayan teknisyen …’nun kusurlu olduğu” mütalaa edilmiş olup, sanık hakkında, kusur durumu, meydana gelen zararın ağırlığı dikkate alınarak, iki sınır arasında temel ceza belirlenirken suçun işleniş biçimi, failin taksire dayalı kusurunun yoğunluğu, maddede öngörülen cezanın üst sınırı nazara alınmak suretiyle, adalet ve hakkaniyet kurallarına uygun şekilde asgari hadden daha fazla uzaklaşmak suretiyle ceza tayini gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca, hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA, 11.04.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.