Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2016/2900 E. 2017/8246 K. 01.11.2017 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/2900
KARAR NO : 2017/8246
KARAR TARİHİ : 01.11.2017

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : Sanık … hakkında; TCK’nın 89/4, 62, 50/1-a, 52/2-4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet
Katılan sanık … hakkında; TCK’nın 89/1, 89/2-b, 62, 52/2-4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanık …’nun mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık … müdafii, katılan sanık … müdafii ile katılan … vekili tarafından; katılan sanık …’nın mahkumiyetine ilişkin hüküm ise üst yer Cumhuriyet savcısı, sanık … müdafii, katılan … vekili ve katılanlar …, … vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1)Sanık …’nun mahkumiyetine ilişkin hükmün temyizen incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin, katılan sanık … müdafiinin ve katılan … vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Sanık hakkında tayin edilen adli para cezasının taksitlerinden birinin zamanında ödenmemesi halinde, geri kalan kısmın tamamının tahsil edileceğinin ihtarı ile yetinilmesi gerekirken, “Taksitlerden birisi süresinde ödenmediği taktirde kalan ayların taksitlerinin tamamının bir defada sanıktan alınmasına” karar verilmesi,
2- Hüküm fıkrasında, infaz yetkisini kısıtlar biçimde “sanık adli para cezasılarını ödemediği takdirde kalan cezanın 5237 Sayılı yasanın 52/4.maddesi ve 5275 Sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Yasa’nın 106/3 maddesi uyarınca hapse çevrilmesine” karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; sanık hakkındaki (2) numaralı hüküm fıkrasının taksitlendirmeye ilişkin bendindeki “alınmasına” ibaresinin “tahsil edileceğinin” şeklinde değiştirilmesi ile 5275 Sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Yasa’nın 106/3 maddesine ilişkin 6. bendin hükümden çıkarılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
2)Sanık …’ın mahkumiyetine ilişkin hükmün temyizen incelenmesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre;
a-Sanık hakkında kurulan hükümde TCK’nın 89/1, 89/2-b, 62 maddeleri gereği 112 tam gün karşılığı adli para cezasına hükmedilmesine rağmen, paraya çevirme hükümlerinin uygulanması sırasında “135 gün karşılığı 2.700 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” karar verilmesi suretiyle sanık hakkında fazla ceza tayin edilmesi,
b-Sanık hakkında tayin edilen adli para cezasının taksitlerinden birinin zamanında ödenmemesi halinde, geri kalan kısmın tamamının tahsil edileceğinin ihtarı ile yetinilmesi gerekirken, “Taksitlerden birisi süresinde ödenmediği taktirde kalan ayların taksitlerinin tamamının bir defada sanıktan alınmasına” karar verilmesi,
c- Hüküm fıkrasında, infaz yetkisini kısıtlar biçimde “sanık adli para cezasılarını ödemediği takdirde kalan cezanın 5237 Sayılı yasanın 52/4.maddesi ve 5275 Sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Yasa’nın 106/3 maddesi uyarınca hapse çevrilmesine” karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; sanık hakkındaki (1) numaralı hüküm fıkrasının 5 bendinde yer alan “135 gün karşılığı 2.700 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibaresinin çıkarılarak “112 gün karşılığı 2.240 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibaresinin yazılması, taksitlendirmeye ilişkin bendindeki “alınmasına” ibaresinin “tahsil edileceğinin” şeklinde değiştirilmesi ile 5275 Sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Yasa’nın 106/3 maddesine ilişkin 6. bendin hükümden çıkarılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 01/11/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.