Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2016/2137 E. 2018/1565 K. 15.02.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/2137
KARAR NO : 2018/1565
KARAR TARİHİ : 15.02.2018

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : 1-Sanıklar … ve … hakkında Beraat
2-Sanıklar … ve … hakkında TCK’nın 89/1,62,52. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanıklar … ve …’un beraatine, sanıklar … ve …’ın mahkumiyetine ilişkin hükümler katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi gereği düşünüldü;
1-Sanıklar … ve … hakkında kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Anayasa Mahkemesinin 07.10.2009 gün ve 27369 sayılı Resmi Gazete’de yayınlanıp, yayımından itibaren bir yıl sonra 07.10.2010 tarihinde yürürlüğe giren, 23.07.2009 gün ve 2006/65 Esas, 2009/114 karar sayılı iptal hükmünün yürürlüğe girdiği tarihe kadar 5237 sayılı TCK’nın 50 ve 52. maddeleri ve 765 sayılı TCK hükümleri uyarınca doğrudan hükmedilip, başkaca hak mahrumiyeti içermeyen 2000 TL’ye kadar (2000 TL. Dahil) adli para cezalarına ilişkin mahkumiyet hükümleri 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı Kanunun 305. maddesi gereğince kesin nitelikte olup, 07.10.2010 ila 6217 sayılı Kanunun yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihine kadar ise mahkumiyet hükümlerinin hiçbir istisna öngörülmeksizin temyizinin mümkün olduğu, 14.04.2011 ve sonrasında ise, doğrudan hükmedilen 3000 TL’ye kadar (3000 TL. Dahil) para cezalarının 5320 sayılı Kanunun Geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte olduğu, sanıklar hakkında taksirle yaralama suçundan 06.11.2014 tarihinde verilen 1.500 TL adli para cezasından ibaret mahkumiyet hükmüne karşı suç niteliğine ilişkin de herhangi bir temyiz istemi bulunmadığından katılan vekilinin temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi uyarınca isteme uygun olarak REDDİNE;
2-Sanıklar … ve … hakkında kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Sanıkların kusursuz oldukları kabul edildiği halde atılı suçtan CMK’nın 223/2-c maddesi gereğince beraatlerine karar verilmesi gerektiği halde, CMK’nın 223/2-e maddesi gereğince beraatlerine karar verilmesi;

Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, sanıklar … ve … hakkındaki hüküm fıkrasında bulunan “ CMK’nın 223/2-e” ibaresi çıkarılarak yerine “CMK nın 223/2-c” ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve Kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 15.02.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.