YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/1461
KARAR NO : 2017/3953
KARAR TARİHİ : 15.05.2017
Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davanın kısmen kabulü ile 10.906.50 TL maddi, 20.000 TL manevi tazminatın davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine
Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-Maddi tazminatın, davacının tutuklu kaldığı döneme ilişkin net asgari ücret üzerinden, hafta sonu tatili, dini ve milli bayram tatilleri nedeniyle indirim yapılmayarak hesaplanan ”13.576.67” TL yerine, hatalı bilirkişi raporuna dayanılarak bu miktarın altında kalacak şekilde ” 10.906.50” TL olarak tayin edilmesi suretiyle, davacı lehine eksik maddi tazminata hükmolunması,
2-Nesnel bir ölçüt olmamakla birlikte, hükmedilecek manevi tazminatın davacının sosyal ve ekonomik durumu, üzerine atılı suçun niteliği, tutuklanmasına neden olan olayın cereyan tarzı, tutuklu kaldığı süre ve benzeri hususlar ile tazminat davasının kesinleşeceği tarihe kadar davacının elde edeceği parasal değer dikkate alınıp, hak ve nesafet ilkelerine uygun makul bir miktar olarak tayin ve tespiti gerekirken, davacı lehine belirlenen ölçütlere uymayacak miktarda az manevi tazminata hükmolunması,
Temyiz edenin sıfatına göre bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Davacının tazminat talebine dayanak teşkil eden Kilis Ağır Ceza Mahkemesinin, 2011/16 Esas – 2011/42 Karar sayılı ceza dava dosyası incelendiğinde; davacı (sanık) hakkında verilen beraat hükmünün 18/09/2012 tarihinde Yargıtay incelemesinden geçerek kesinleştiği, tazminat davasının ise 03/12/2013 tarihinde açıldığı, 5271 sayılı CMK’nın 142/1. maddesine göre koruma tedbirleri nedeniyle tazminat istemlerinin herhalde hükmün kesinleşme tarihini izleyen bir yıl içinde dava konusu edilebileceği hususu göz önüne alındığında beraat hükmünün kesinleşme tarihini izleyen 1 yıl içinde açılmadığı gözetilerek davanın reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde kısmen kabulüne karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 15/05/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.