YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/12514
KARAR NO : 2017/8076
KARAR TARİHİ : 30.10.2017
Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davanın reddi
Davacının tazminat talebinin reddine ilişkin hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5271 sayılı CMK’nın 141 ve devamı maddelerinde koruma tedbirleri nedeni ile tazminat davasının açılma koşulları ve süresi düzenlenmiş olup, anılan kanunun 142/1. maddesinde karar veya hükümlerin kesinleştiğinin ilgilisine tebliğinden itibaren üç ay ve her halde karar veya hükümlerin kesinleşme tarihini izleyen bir yıl içinde tazminat isteminde bulunulabileceğinin hüküm altına alındığı, davacının tazminat talebine dayanak teşkil eden Adana 8. Asliye Ceza Mahkemesinin, 2012/927 Esas – 2012/1401 Karar sayılı ceza dava dosyası incelendiğinde; davacının (sanık) kilitlenmek suretiyle muhafaza altına alınan eşya hakkında hırsızlık suçundan dolayı 06/09/2012-15/11/2012 tarihleri arasında tutuklu kaldığı, yargılama sonunda mahkeme tarafından 20/12/2012 tarihinde beraatına karar verildiği, ancak tazminat haklarının hatırlatılmadığı, verilen beraat hükmünün 10/12/2014 tarihinde Yargıtay incelemesinden geçmeksizin kesinleştiği, tazminat davasının ise 04/02/2015 tarihinde açıldığı, 5271 sayılı CMK’nın 142/1. maddesine göre koruma tedbirleri nedeniyle tazminat istemlerinin herhalde hükmün kesinleşme tarihini izleyen bir yıl içinde dava konusu edilebileceği hususu göz önüne alındığında beraat hükmünün kesinleşme tarihini izleyen bir yıl içinde açıldığı gözetilerek tazminat istemi hakkında karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde davanın reddine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, davacı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 30/10/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.