YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/11976
KARAR NO : 2017/8068
KARAR TARİHİ : 30.10.2017
Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davanın kısmen kabulü ile 1.230.57 TL maddi, 2500 TL manevi tazminatın davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine
Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Dosya kapsamında bulunan 25/11/2014 tarih ve 2014/13288 sayılı Muş E Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumu Müdürlüğü’nün yazısında; davacının, tazminat talebinin dayanağını oluşturan Diyarbakır (Kapatılan) 6. Ağır Ceza Mahkemesinin (CMK.250 Maddesi ile Yetkili) 2011/546 esas sayılı dava dosyası kapsamında Muş Sulh Ceza Mahkemesi’nin 09/07/2012 tarih 2012/531 sorgu sayılı yol tutuklama kararına istinaden kuruma sevk edildiği, ancak davacının Van (Kapatılan) 3. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 18/04/2012 tarih 2012/42 sorgu sayılı tutuklama müzekkeresini infaz ettiğinden gelen tutuklamanın beklemeye alındığını, infazda olan dosyanın 14/08/2012 tarihinde tahliye edilmesi ile beklemeye alınan bahse konu tutuklamanın infazına 14/08/2012 tarihinde başlandığı, bu tutuklamadan ise 22/08/2012 tarihinde tahliye edildiğinin bildirildiği, bu sebeple tazminat talebine konu tutuklama müzekkeresinin 14/08/2012 tarih ile 22/08/2012 tarihleri arasında fiilen infaz gördüğünün anlaşılması karşısında, davacının 3 gün gözaltı , 8 gün tutukluluk olmak üzere 11 gün hürriyetinden yoksun kalması nedeniyle hesaplamanın bu süre gözönüne alınarak yapılması yerine 47 gün haksız yere hürriyetinden yoksun kaldığından bahisle hakkında fazla maddi ve manevi tazminata hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 30/10/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.