YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/11607
KARAR NO : 2018/11906
KARAR TARİHİ : 10.12.2018
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : Her iki sanık için beraat
Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, katılan sanık vekili, mağdurlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Mağdurlar … ve … vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Mağdurlar vekilinin, mağdur … adına sanık … hakkında verilen beraat kararına; mağdur … adına sanık … hakkında verilen beraat kararına karşı, adı geçen mağdurların mezkur sanıklar hakkında şikayetlerinin bulunmaması dolayısıyla katılmalarının söz konusu olmaması nedeniyle hükmü temyiz etme hak ve yetkisine sahip olmadığından temyiz isteminin isteme uygun olarak REDDİNE,
2-Katılan sanık … vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Kendisi ve kızı … adına davaya katılan aynı zamanda sanık sıfatı bulunan …’ın hükmün verildiği oturumda hazır bulunduğu ancak vekilinin 10/03/2015 tarihinde CMUK’nun 310/1 maddesinde belirtilen 7 günlük süre geçtikten sonra hükmü temyiz ettiği anlaşıldığından; 5320 sayılı kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi gereğince temyiz isteminin, isteme uygun olarak REDDİNE,
3-Mağdurlar … ve …, … ve … vekilinin sanıklar hakkında kurulan beraat hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Vekili aracılığı ile şikayetçi olduklarını ve davaya katılmak istediklerini beyan etmelerine rağmen, katılmalarına karar verilmeyen mağdurların, CMK’nın 260. maddesi uyarınca hükmü temyiz hakkının bulunduğu, yaralanmaları nedeniyle suçtan doğrudan zarar gördüğü anlaşılması ve vekili aracılığı ile hükmü temyiz etmek suretiyle katılma iradesini ortaya koyan mağdurlar … ve …’ın CMK’nın 237/2. maddesi uyarınca davaya katılmasına karar verilerek yapılan incelemede;
09.12.2012 günü saat 14.15 sıralarında, çift tönlü, bölünmüş, çift şeritli, 12 metre genişliğindeki, düz, kuru asfalt yolda, meskun mahalde, sanık …’un sevk ve idaresindeki aracıyla seyir halindeyken kontrollü kavşağa geldiğinde, seyir istikametine göre sol taraftan kontrollü kavşağa giren …’ın idaresindeki otomobilin sağ ön kısmına kendi aracının önüyle kavşak ortasında çarpması sonucu araçlarıyla savruldukları sanık … ve aracında yolcu bulunan kızı … ile … ve …’ın aracında yolcu olarak bulunan eşi … ile kızı…’ın basit tıbbi müdahale ile giderilebi lir şekilde yaralandıkları, diğer araç sürücüsü …’ın ise basit tıbbi müdahale ile giderilemez, hayati tehlike geçirecek ve kemik kırığı oluşacak şekilde yaralandığı olayda; her iki sanığın da yeşil ışıkta geçtiklerini beyan etmeleri, olay anını gösteren kamera görüntüsünün ve olayı gören her hangi bir tanığın bulunmaması karşısında, olayın meydana geldiği kavşağın kontrolsüz kavşak kabulü ile sanıkların kusurlarının belirlenmesi suretiyle mahkumiyetlerine karar verilmesi yerine yazılı şekilde beraatlerine karar verilmesi,
Kabul ve uygulamaya göre;
Hükmün esasını teşkil eden kısa kararda ve gerekçeli kararın hüküm kısmında, sanık hakkında beraat hükmü kurulurken, uygulanan kanun maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK’nın 232/6. maddesine aykırı hareket edilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 10.12.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.