YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/9715
KARAR NO : 2016/1241
KARAR TARİHİ : 03.02.2016
Tebliğname No : 12 – 2014/327725
Mahkemesi : Diyarbakır 3. Ağır Ceza Mahkemesi
Tarihi : 25/06/2014
Numarası : 2014/52-2014/282
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Davacı vekilinin 03.01.2014 tarihli dilekçesi ile müvekkili davacının bir suç soruşturması nedeniyle tutuklu kaldığını, yapılan yargılama sonunda üzerine atılı suçtan beraatine hükmedildiğini belirterek CMK’nın 141 ve devamı maddeleri gereğince maddi ve manevi tazminat istemine ilişkin açılan davanın mahkemece kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Tazminat davasının dayanağı olan Diyarbakır 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 22.10.2013 tarihli ve 2012/471 esas, 2013/362 sayılı dava dosyasının incelenmesinde; sanığın (davacının) kasten öldürme suçundan tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, hükmün temyiz edilmeksizin 30.10.2013 tarihinde kesinleştiği, tazminat davasının 03.01.2014 tarihinde, CMK’nın 142/1. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemede açıldığı anlaşılmakla,
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre, davalı vekilinin sair temyiz itirazının reddine, ancak;
Davacının soruşturma evresinde Cumhuriyet savcısına ve sorguda hakime verdiği ifadelerinde, esasen kardeşinin işlediği kasten öldürme suçunu kendisinin işlediğini, silahla ateş ederek öleni vurduğunu belirterek atılı kasten öldürme suçunu üstlenmesi, yargılama sonunda hakkında beraat kararı verilmekle birlikte ayrıca TCK’nın 270. maddesi gereğince suç üstlenmekten suç duyurusunda bulunulması, CMK’nın 144/1-e maddesinde adli makamlar huzurunda gerçek dışı beyanla suç işlediğini veya suça katıldığını bildirerek gözaltına alınmasına veya tutuklanmasına neden olanların tazminat isteyemeyeceklerinin belirtilmesi karşısında, davanın reddine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 03.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.