YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/917
KARAR NO : 2015/19354
KARAR TARİHİ : 17.12.2015
Mahkemesi : Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, katılan vekili ve mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin ve mahalli Cumhuriyet savcınının sair temyiz itirazlarının reddine ancak;
Olay günü sanık…’in yanında kızları … ile ..ve tanık … olduğu halde kestikleri ağaç dalları ile köye dönerken, tanık … kesilen ağaç dallarını taşıdığı, kendisinin elinde bulunan ruhsatlı av tüfeğini de sanık …’ye verdiği ve bu şekilde ilerlerken köy girişinde ölen ve arkadaşlarının çalıştığı maden ocağına gitmek için servis aracı bekledikleri, ölen …’in köylüsü olan ve daha önce tanıdığı sanık …ye şakavari takılarak ”Birşey vuramadın mı ? Elin boş dönmüşsün” demesi üzerine sanığın tüfeği ölene doğrultarak ”Bunun içinde domuz kurşunu var. Seni vururum.” diye seslendiği, ölenin ve tanık …’ın “şeytan doldurur, çek şunu” dedikleri sırada tüfeğin patladığı, ..’in 1 metre mesafeden vurularak yere düştüğü, yakın mesafeden aldığı bu av tüfeği saçmaları sonucunda otopsi raporuna göre akciğer, kalp yaralanmalarına bağlı olarak öldüğü olayda; kolluk savunmasının aksine sorguda belirttiği üzere silahın dolu olduğunu bilen ve meydana gelecek zararı öngörmesine rağmen eylemine devam eden sanığın TCK’nın 81/1. ve 32/1. maddeleri gereğince cezalandırılması yerine taksirle öldürme suçundan cezalandırılmasına karar verilmesi,
Kabule göre de iddianamede talep edilmediği halde ek savunma hakkı verilmeden sanığın TCK’nın 85/1. maddesi gereği cezalandırılmasına karar verilerek CMK’nın 226/2. maddesine muhalefet edilmesi,
Kanuna aykırı olup, mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 17/12/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.