YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/804
KARAR NO : 2015/16522
KARAR TARİHİ : 02.11.2015
Mahkemesi : Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Taksirle yaralama suçundan sanık … beraatine, sanıklar … ve .. ise mahkumiyetlerine ilişkin hükümler, mahalli Cumhuriyet savcısı, katılan vekili ve sanık… müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanık…beraatine ilişkin hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan yargılama sonunda yüklenen suçun unsurlarının oluşmadığı gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin sanığın kusurlu olduğuna ilişkin temyiz itirazının reddiyle, hükmün ONANMASINA,
2-Sanık … mahkumiyetine ilişkin hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Anayasa Mahkemesinin 07.10.2009 gün ve 27369 sayılı Resmi Gazete’de yayınlanıp, yayımından itibaren bir yıl sonra 07.10.2010 tarihinde yürürlüğe giren, 23.07.2009 gün ve 2006/65 Esas, 2009/114 Karar sayılı iptal hükmünün yürürlüğe girdiği tarihe kadar 5237 sayılı TCK’nın 50. ve 52. maddeleri ve 765 sayılı TCK hükümleri uyarınca doğrudan hükmedilip, başkaca hak mahrumiyeti içermeyen 2.000 TL’ye kadar (2000 TL dahil) adli para cezalarına ilişkin mahkumiyet hükümleri 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı Kanunun 305. maddesi gereğince kesin nitelikte olup, 07.10.2010 ila 6217 sayılı Kanunun yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihine kadar ise mahkumiyet hükümlerinin hiçbir istisna öngörülmeksizin temyizinin mümkün olduğu, 14.04.2011 ve sonrasında ise, doğrudan hükmedilen 3.000 TL’ye kadar (3.000 TL dahil) para cezalarının 5320 sayılı Kanunun geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte olduğu, 26.02.2014 tarihinde verilen 3.000 TL’den ibaret mahkumiyet hükmüne karşı suç niteliğine ilişkin de herhangi bir temyiz istemi bulunmadığından, katılan vekilinin temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
3-Sanık … müdafinin ve mahalli Cumhuriyet savcısının, bu sanık hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre; sanık müdafinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında taksirle yaralama suçundan TCK’nın 89/1. maddesi gereğince hükmedilen sonuç 180 gün adli para cezasından aynı Kanunun 89/2-b,e maddesi uyarınca yarı oranında arttırım yapılması sırasında 270 gün adli para cezası yerine TCK’nın 62. maddesinin uygulanması sonucu bulunacak 225 gün adli para cezasına hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususların aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün 3. bölümünün 2 paragrafının hükümden çıkartılarak yerine “Kazada katılanın 6. derecede kemik kırığı meydana gelecek şekilde ve hayati tehlike geçirecek şekilde yaralanmış olması nedeniyle sanığın cezasında TCK’nın 89/2-b,e maddesi gereğince takdiren yarı oranında artırım yapılarak 270 GÜN ADLİ PARA CEZASI İLE CEZALANDIRILMASINA” ibaresinin yazılması, bu paragraftan sonra gelmek üzere “Sanık hakkında takdiri indirim nedenleri bulunması sebebiyle TCK’nın 62/1. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılarak sanığın sonuç olarak 225 GÜN ADLİ PARA CEZASI İLE CEZALANDIRILMASINA” ibaresinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 02.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.