Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2015/787 E. 2015/3033 K. 19.02.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/787
KARAR NO : 2015/3033
KARAR TARİHİ : 19.02.2015

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi

Taksirle yaralama suçundan sanık …’ın, Türk Ceza Kanunu’nun 89/1-2-b, 62/1 ve 52/2. maddeleri gereğince 3.740.00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair, …2. Sulh Ceza Mahkemesinin 12/06/2014 tarihli ve 2014/10 esas, 2014/419 sayılı kararına karşı yapılan itirazın reddine ilişkin, …1. Asliye Ceza Mahkemesinin 03/07/2014 tarihli ve 2014/259 değişik iş sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/12. maddesi uyarınca mahkeme kararının hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kısmının itiraza tâbi olduğu, sanık hakkında tayin olunan cezaya ilişkin asıl hükmün ise, 5271 sayılı Kanun’un 231/11. maddesi de dikkate alınarak hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının ortadan kaldırılması durumunda temyiz kanun yoluna tâbi olacağı, itirazın ise Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22/01/2013 tarihli ve 2012/10-534 esas, 2013/15 sayılı kararında da belirtildiği üzere 5271 sayılı Kanun’un 231. maddesindeki koşulların oluşup oluşmadığının yanı sıra suçun sübutuna ilişkin de incelenmesi gerekeceği cihetle, sanık müdafii tarafından söz konusu karara karşı, sanığın kusursuz olduğu, yeniden rapor alınarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerektiğinin gözetilmemesinden bahisle söz konusu karara itiraz edildiğinin anlaşılması karşısında, merciince 5271 sayılı Kanun’un 231/5-6. maddesindeki şartların sanık yararına oluştuğundan, esasa ve sübuta yönelik itirazlar hakkında ise inceleme yapılamayacağından esasa ve sübuta yönelik itirazların bu gerekçe ile reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü’nün 15.12.2014 gün ve 94660652-105-45-9628-2014-22462/74455 sayılı kanun yararına bozma talebine atfen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 29.12.2014 gün ve 2014/416334 sayılı tebliğnamesi ile daireye ihbar ve dava evrakı tevdi kılınmakla;
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
…2. Sulh Ceza Mahkemesinin 12/06/2014 tarih ve 2014/10 esas, 2014/419 sayılı kararı ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, karara itiraz edilmesi üzerine, itiraz mercii olan …..1. Asliye Ceza Mahkemesinin 03/07/2014 tarih ve 2014/259 değişik iş sayılı kararı ile CMK’nın 231/5-6. maddesindeki şartların sanık yararına oluştuğundan verilen kararda bir isabetsizlik bulunmadığı Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun
22.01.2013 gün ve 2012/10-534; 2013/15 sayılı kararının hükmün açıklanması şartlarını etkileyebilecek hukuka aykırılıkların da merciince değerlendirilmesine yönelik olduğu, itiraz merciince temyiz mercii yerine geçerek henüz hukuki varlık kazanmamış bulunan hükmün ve dolayısıyla bu hükme varlık kazandıran tüm olguların denetlenmesi imkanı vermediği tespit edilerek, kusur yönünden yeniden bilirkişi incelemesi yapılmasına yönelik değerlendirmenin de hükmün açıklanması halinde Yargıtay tarafından yapılacak denetimde karara bağlanacağı anlaşılmakla reddedilmesinde bir isabetsizlik görülmediğinden, bu karara yönelik kanun yararına bozma talebinin REDDİNE, dosyanın mahalline gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 19.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.