YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/7837
KARAR NO : 2016/5281
KARAR TARİHİ : 30.03.2016
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK’nın 179/3. maddesi yollamasıyla aynı Kanun’un 179/2, 62, 53/1-2-3. maddeleri gereğince mahkumiyet
Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ve sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığa ait adli sicil ve arşiv kaydına ilişkin belgede gösterilen Ankara 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 01.02.2012 tarihli, 2011/602 esas, 2012/29 karar sayılı ilamına göre, sanığın aynı suçtan tekerrüre esas nitelikte cezası bulunduğu halde, sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmaması, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni olarak kabul edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın ve sanık müdafiinin sübuta, hükmün açıklanmasının geri bırakılmamasına ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Hükmün tefhim edildiği 04.12.2014 tarihli duruşmada, sanığın “Beraatimi talep ediyorum, eğer cezalandırılacaksam lehe olan haklarımdan yararlanmayı…istiyorum.” şeklinde beyanda bulunarak, mahkumiyet kararı verilmesi halinde, lehe olan yasa hükümlerinin uygulanmasını talep ettiği halde, hükmedilen kısa süreli hapis cezasının TCK’nın 50. maddesinde düzenlenen adli para cezasına veya seçenek tedbirlere çevrilmesi talebini de kapsayan bu istek hakkında bir karar verilmemesi, kanuna aykırı,
2- Sanık hakkında TCK’nın 53. maddesi tatbik edilirken, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 08.10.2015 tarihli, 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının gözetilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanığın ve sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 30.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.