YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/689
KARAR NO : 2015/16160
KARAR TARİHİ : 22.10.2015
Tebliğname No : 12 – 2014/186804
Mahkemesi: Samandağ Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 02/04/2014
Numarası : 2014/83 – 2014/165
Suç : Taksirle yaralama, Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Taksirle yaralama ve trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçlarından sanığın mahkûmiyetine ilişkin hükümler, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Olaydan 1 saat sonra yapılan ölçüme göre 44,8 promil alkollü olduğu tespit edilen sanık, gece saat 02.00 sıralarında, meskun mahalde, iki yönlü yolda seyir halindeyken olay mahalli kavşağa aracın hızını azaltmayarak direksiyon hakimiyetini kaybedip kaldırıma çıkarak park halindeki araca ve elektrik direğine çarpması sonucu, aracındaki yolculardan M.. Ö..’in yüzde sabit iz, M.. S..’nun hayat fonksiyonlarını 2. derecede etkileyen kemik kırığı oluşacak şekilde yaralandıkları, olayın, sanık ve mağdur beyanlarına göre sanığın kavşağa 100 km hızla girerek direksiyon hakimiyetini kaybetmesi nedeniyle meydana geldiği, bilinçli taksirin koşullarının oluşmadığı, sanığa isnat edilen taksirle yaralama suçunun TCK’nın 89/5. maddesi uyarınca soruşturma ve kovuşturmasının şikayete tabi olduğu, suç mağdurlarının sanık hakkında şikayetçi olmadıkları anlaşılmakla, şikayet yokluğu nedeniyle TCK’nın 73/4 ve 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddeleri düşme kararı verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi,
2- Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçu açısından ise kaza saati itibariyle yaklaşık 60 promil alkollü araç kullandığı tespit edilen sanığın güvenli sürüş yeteneğini kaybettiğinden bahsedilemeyeceği, trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçunun unsurlarının oluşmaması sebebi ile atılı suçtan sanığın beraati yerine yazılı şekilde hüküm kurulması;
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA, 22.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.