Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2015/535 E. 2015/16363 K. 23.10.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/535
KARAR NO : 2015/16363
KARAR TARİHİ : 23.10.2015

Tebliğname No : 12 – 2014/401909
Mahkemesi : Sivas 4. Asliye Ceza Mahkemesi
Karar Tarihi : 10/02/2014
Numarası : 2013/216- 2014/118
Suç : 2863 Sayılı Kanuna Aykırılık

2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Kayseri Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kurulu’nun 22/12/1990 tarih ve 918 sayılı kararı ile 1. derece arkeolojik sit alanı olarak tescilli …..Höyüğü’nde, sanığın temyiz dışı 6 sanıkla kültür varlıkları bulmak amacıyla fikir ve eylem birliği içerisinde hareket ederek iş makinesi ile 2 metre derinliğinde kaçak kazı yaptıkları sırada suçüstü yakalandıkları, sanığın aşamalardaki tutarlı savunmasında atılı suçlamayı kabul ettiği, yapılan yargılama sonunda Sivas 1. Asliye Ceza Mahkeme’sinin 30/10/2009 tarihli kararı ile hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verildiği, anılan kararın sanık A.. E.. yönünden 19/11/2009 tarihinde kesinleştiği, sanığın denetim süresi içerisinde 03/12/2009 tarihinde işlediği 2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan Sivas 1. Asliye Ceza mahkemesi’nin 12/04/2012 tarihli erteli mahkumiyete ilişkin hükmünün 30/05/2012 tarihinde kesinleştiği anlaşılmakla,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın eksik inceleme ile hüküm tesis edildiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5237 sayılı TCK’nın 53/3 maddesi uyarınca, sanığın sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun bırakılmasına karar verilirken, hak yoksunluğu süresinin koşullu salıverilme tarihine kadar olması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hüküm fıkrasından TCK’nın 53/1-c maddesinin uygulanmasına ilişkin bendinin çıkartılarak yerine “5237 sayılı TCK’nın 53/3. maddesi uyarınca, aynı Kanunun 53/1-c maddesinde belirtilen kişisel hak yoksunluğunun, sanığın sadece kendi alt soyu üzerindeki yetkileri bakımından koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanmasına” cümlesinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23/10/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.