YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/5156
KARAR NO : 2016/1629
KARAR TARİHİ : 09.02.2016
Tebliğname No : 12 – 2015/36302
Mahkemesi : Karabük 3. Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 31/12/2014
Numarası : 2014/140 – 2014/389
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Kasıtlı suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK’nın 61/1. maddesinde yer alan ölçütlerden olan failin kastı, suçun işleniş biçimi ile meydana gelen tehlikenin ağırlığı nazara alınmak suretiyle TCK’nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, sürücü belgesiz sanığın olaydan yaklaşık 4 saat sonraki ölçüme göre 1,63 promil alkollü olarak kullandığı araçla olay yeri kavşaktan seyir yönüne kırmızı ışık yanmasına rağmen geçişini sürdürerek bir başka araca tam kusurlu şekilde çarptığı olayda, sanığın kastının yoğunluğu, almış olduğu alkolün miktarı ve meydana gelen tehlikenin ağırlığı gözetilerek, alt sınır aşılarak hak ve nasafete uygun bir ceza yerine alt sınırdan ceza tayini aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın olay sırasında alkollü olmadığına ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
TCK’nın 179/3. maddesinde alkol ve uyuşturucu madde etkisiyle araç kullanmanın suç olarak düzenlenip aynı maddenin 2. fıkrasında ise yaptırımının belirlendiği gözetilmeksizin, yaklaşık 4 saat sonraki ölçüme göre 1,63 promil alkollü olarak araç kullanan sanık hakkında temel ceza tayininde TCK’nın 179/3. maddesinin ve tayin olunan hapis cezasının adli para cezasına çevrilirken bir gün karşılığı olarak takdir edilen miktarın belirlenmesi sırasında uygulanan Kanun ve maddesinin gösterilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususlarda aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hüküm fıkrasının ilk bendindeki “5237 sayılı TCK’nın 179/2” ibaresinin çıkartılarak yerine “TCK’nın 179/3. maddesi delaletiyle aynı Kanunun 179/2.” ibaresi yazılıp, hüküm fıkrasının 3. paragrafına
“günlüğü takdiren” ibaresinden önce gelmek üzere “TCK’nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve diğer şahsi halleri göz önünde bulundurularak” ibarelerinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.