Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2015/4180 E. 2015/18277 K. 25.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/4180
KARAR NO : 2015/18277
KARAR TARİHİ : 25.11.2015

Mahkemesi : Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Özel hayatın gizliliğini ihlal

Özel hayatın gizliliğini ihlal suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, şikayetçi ve katılan tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
A) Şikayetçinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Kovuşturma evresinde davaya katılma yönünde bir talebi olmadığını beyan eden ve hakkında verilmiş bir katılma kararı olmayan şikayetçinin, hükmü temyiz etme hakkı bulunmadığı anlaşıldığından, şikayetçinin temyiz isteminin, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi yollamasıyla halen yürürlükte bulunan 1412 Sayılı CMUK’un 317. maddesi gereğince REDDİNE,
B) Katılanın temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Oluşa ve dosya kapsamına göre; lise öğrencisi olan 17 yaşındaki mağdur…’in elinde çantasıyla sanığın mağaza yöneticisi olarak çalıştığı markete alışveriş yapmak için girdiği ve bir müddet raflara bakıp, iki adet nescafe alarak, kasada 1 TL ödeme yaptıktan sonra, mağdurun market içerisinde dolaşırken çantasının fermuarının açık olmasından dolayı mağdurdan şüphelenen sanığın, ona yaklaşarak, “Çantanızda ödemeyi unuttuğunuz başka bir şey var mı?” diye sorması ve ısrarı üzerine, mağdurun çantasını açıp, kasanın üzerine bıraktığı, çantanın içerisini kontrol eden ve çantada markete ait bir ürün bulunmadığını gören sanığın, mağdura, “Kusura bakma abicim.” dediği ve mağdurun çantasını alıp marketten çıktığı olayda,
Mağdurun özel yaşam alanı kapsamında bulunan çantası içerisindeki eşyaları görme kastıyla değil, daha önce de hırsızlık olaylarının meydana gelmesinden dolayı mağdura ait çantada markete ait bir ürün bulunup bulunmadığını tespit etmek amacıyla ve mağdurun bilgisi dahilinde hareket eden sanığın eyleminde özel hayatın gizliliğini ihlal suçunun yasal unsurlarının oluşmaması nedeniyle sanık hakkında CMK’nın 223/2-a maddesi gereğince beraat kararı verilmesine dair yerel mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılama sonunda, yüklenen fiilin kanunda suç olarak tanımlanmamış olduğu gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılanın sanık hakkında mahkumiyet kararı verilmesi gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, beraate ilişkin hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 25.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.