YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/4063
KARAR NO : 2016/905
KARAR TARİHİ : 01.02.2016
Tebliğname No : 12 – 2014/279051
Mahkemesi : Doğubayazıt Ağır Ceza Mahkemesi
Tarihi : 27/02/2014
Numarası : 2013/163-2014/56
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Karar tarihinde yürürlükte bulunan avukatlık asgari ücret tarifesinin 13/3. maddesinde, koruma tedbirleri nedeniyle tazminat davalarında tarifenin üçüncü kısmı gereğince avukatlık ücretine hükmolunacağının ancak hükmolunacak avukatlık ücretinin aynı tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümünün onuncu sırasındaki ücretten az olamayacağının belirtildiği dikkate alınmadan, davacı yararına anılan tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümünün onuncu sırasında belirlenen 3.000 TL tutarındaki maktu vekalet ücretinin altında kalacak şekilde 2.861,94 TL vekalet ücretine hükmolunması temyiz edenin sıfatına göre bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davalı vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5271 sayılı CMK’nın 142/1. maddesine göre koruma tedbirleri nedeniyle tazminat istemlerinin herhalde hükmün kesinleşme tarihini izleyen bir yıl içinde dava konusu edilebileceği, davacının tazminat talebine dayanak teşkil eden İstanbul 2. Çocuk Ağır Ceza Mahkemesinin, 2011/191 Esas – 2012/40 Karar sayılı ceza dava dosyası incelendiğinde; beraat hükmünün 02.05.2012 tarihinde kesinleştiği, tazminat davasının ise 23.07.2013 tarihinde açıldığının anlaşılması karşısında, beraat hükmünün kesinleşme tarihini izleyen 1 yıl içinde açılmadığı gözetilerek davanın reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde kısmen kabulüne karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 01.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.