Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2015/3559 E. 2015/18536 K. 30.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/3559
KARAR NO : 2015/18536
KARAR TARİHİ : 30.11.2015

Mahkemesi : Ağır Ceza Mahkemesi

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 142/1-a maddesine göre, koruma tedbirleri nedeniyle tazminat taleplerinin karar ve hükümlerin kesinleştiğinin ilgilisine tebliğinden üç ay ve her halde karar veya hükümlerin kesinleşme tarihini izleyen bir yıl içinde dava konusu edilebileceğinin belirtildiği, bu kapsamda dava dosyası incelendiğinde, tazminat talebinin dayanağı olan … Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 2012/399 soruşturma sayılı takipsizlik kararı 04/04/2012 tarihinde verilmiş olmasına karşın, söz konusu kararın davacı yönünden tebliğe çıkartılmadığının tespit edilmiş olması ve davacı yönünden yapılmış bir kesinleştirme işleminin bulunmaması karşısında, davacının hakkındaki takipsizlik kararını öğrenme tarihinin vekili aracılığıyla dava dilekçesini verme tarihi olan 22/05/2013 tarihi olarak kabulü gerekeceği ve mahkemece bu doğrultuda davanın süresinde açılmış olduğunun kabulüyle davacı lehine tazminata hükmedilmiş olmasında isabetsizlik bulunmadığından tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Maddi tazminatın, davacının tutuklu kaldığı döneme ilişkin net asgari ücret yerine, brüt asgari ücret üzerinden belirlenmesi suretiyle, davacı lehine fazla maddi tazminata hükmedilmesi,
İsabetsiz olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321.maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasının 2. bendinde davacı lehine hükmolunan maddi tazminat miktarının ”2.300,54” TL’ye indirilmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 30.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.