YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/3457
KARAR NO : 2016/1397
KARAR TARİHİ : 04.02.2016

Tebliğname No : 12 – 2014/267519
Mahkemesi : Ankara 24. Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 11/06/2014
Numarası : 2013/882-2014/661
Suç : Taksirle öldürme

Taksirle öldürme suçundan sanıkların mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanıklar müdafiileri ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık B.. P.. müdafinin duruşmalı inceleme isteminin, hükmedilen cezanın on yıl hapis cezasından aşağı olması nedeniyle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 318 ve 5271 sayılı CMK’nın 299. maddeleri gereğince reddine karar verilerek yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekili ve sanıklar müdafiilerinin sair temyiz itirazlarının REDDİNE, ancak;
S.. M..’nün hizmet binasının yapımı işinin, İdare ile yüklenici firma arasında imzalanan taşeronluk sözleşmesi ile sanık İbrahim’in işveren vekili olduğu Alke şirketine, bu şirket tarafından da alt taşeronluk sözleşmesi ile yine sanık İ.. A..’ın yetkili ve sorumlu bulunduğu Alkataş firmasına verildiği, hizmet binasının avlu içindeki 900 kg ağırlığındaki paslanmaz çelikten yapılı, tekerlekli ve raylı, otomatik kapının montajının Baş alüminyum firması tarafından, bu kapının otomatik çalıştırma sisteminin motor montajının ise sanık B.. P..’un sahibi ve yetkilisi olduğu P… ş… tarafından yapıldığı, kapının takıldığı zeminin % 10 eğimli olduğu, eğim nedeni ile motor montajını bizzat yapan sanık Bülent’in kapının her iki kanadının senkronize çalışmasını sağlamak için çelik halatla bağladığı, bu şekilde kapının geçici kabulünün 28.02.2012 tarihinde S.. M.. geçici kabul heyeti tarafından yapıldığı, kapının dört aydır otomatik olarak kullanıldığı, 12.06.2012 tarihinde arızalandığı ve durumun sanık Bülent’in yetkilisi olduğu P…. Ş….bildirildiği, sanık Bülent’in kapının motor dişlisinin kırılmasının garanti kapsamında olmadığını S.. M.. güvenlik amiri H.. S..’ye bildirdiği, olay tarihine kadar kapının manuel olarak kullanıldığı, otomatik olarak kullanılmaması hususunda güvenlik amirinin çalışanları uyardığı, olay tarihinde reklam panosu asmak için başka şirketten işçilerin geldiği, güvenlik şirketi görevlisi olan U.. Y..’a panoyu asabilmek için kapının kapatılması gerektiğini söyledikleri ve ölenin reklam şirketi işçilerinin tanık olarak alınan ifadelerine göre, kapıyı otomatik kumanda düğmesine basarak kapamak istediği sırada, zeminin eğiminden dolayı kapının hızını artırarak raydan çıktığı ve ölenin üzerine düştüğü olayda; tüm dosya kapsamından anlaşıldığı üzere, sanık B.. P..’un eğimli zeminde kapının her iki kanadının sekronize çalışmasını sağlamak için çelik halatlar ile bağladığı, kapının otomatik sisteminin bu şekilde 4 ay çalıştırıldığı ve S.. M.. geçici kabul heyetinin kabulleri yaptığı, binanın bu şekilde hizmete girdiği, geçici kabul heyetinin tespit ettiği eksiklikler arasında kapı ile ilgili bir maddenin bulunmadığı, olay tarihinde çekilen fotoğraflar ve sanık Bülent’in ifadesinden ise çelik halatların yerinden çıkarıldığının anlaşıldığı, ancak çelik halatların kim tarafından, ne amaçla çıkarıldığının dosya içindeki bilgilerden anlaşılamadığı hususları da gözönünde bulundurularak, sanıkların yetki ve sorumlulukları dikkate alınarak, sözkonusu kapının projeye uygun olarak yapılıp yapılmadığı, çelik halatlar yerinden çıkarılmamış olsaydı sözkonusu olayın meydana gelip gelmeyeceği hususlarının tespiti ve sanıkların olayı önlemek için ne gibi önlemler alabilecekleri hususlarında, makine ve iş güvenliği konusunda uzman olan bilirkişilerden seçilecek heyetten rapor aldırılıp, sonucuna göre sanıkların hukuki durumlarının tayin ve takdiri gerekirken, eksik araştırma ile dosya kapsamına ve oluşa uygun düşmeyen bilirkişi heyet raporuna dayanılarak sanıklar hakkında mahkumiyet hükmü kurulması,
Kabule göre de;
1-Sabıkaları bulunmayan, duruşmadaki tutum ve davranışları lehlerine takdiri hafifletici neden olarak kabul edilen, duruşma tutanaklarınına yansıyan olumsuz davranışları bulunmayan sanıklar hakkında, hükmedilen hapis cezalarının TCK’nın 50. maddesi gereğince paraya çevrilip çevrilmeyeceği hususunun yeterince tartışılmadan “sanıkların kişilik yapıları, suçun işleniş şekli ve kayıtsız tavırları” şeklindeki dosya kapsamına uygun düşmeyen gerekçeyle TCK’nın 50.maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
2-TCK’nın 53/6. maddesinde “belli bir meslek veya sanatın ya da trafik düzeninin gerektirdiği dikkat ve özen yükümlülüğüne aykırılık dolayısıyla işlenen taksirli suçtan mahkûmiyet hâlinde, üç aydan az ve üç yıldan fazla olmamak üzere, bu meslek veya sanatın icrasının yasaklanmasına ya da sürücü belgesinin geri alınmasına” karar verilebileceği belirtilmesine karşın, taşeron şirketin sahibi ve sorumlusu olan sanıklar hakkında, hangi meslek ve sanatları yapamayacağı belirtilmeden meslek veya sanatın icrasından yasaklanmasına karar verilmesi,
3- Sanıklara atılı taksirle öldürme suçundan dolayı doğrudan zarar görmeyen S.. M..nün davaya katılması mümkün bulunmadığı halde, adı geçen kurumun katılan olarak kabulü ile yararına vekalet ücretine hükmolunması,
Kanuna aykırı olup, sanıklar müdafiilerinin ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 04.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.