YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/3241
KARAR NO : 2016/1219
KARAR TARİHİ : 03.02.2016

Tebliğname No : 12 – 2014/259903
Mahkemesi : Diyarbakır 1. Ağır Ceza Mahkemesi
Tarihi : 09/05/2014
Numarası : 2013/331 – 2014/146
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat

Davacı vekilinin 31.05.2013 tarihli dilekçesi ile müvekkili davacının bir suç soruşturması nedeniyle tutuklu kaldığını, yapılan yargılama sonunda üzerine atılı suçtan beraatine hükmedildiğini belirterek CMK’nın 141. ve devamı maddeleri gereğince maddi ve manevi tazminat istemine ilişkin açılan davanın mahkemece maddi tazminat talebinin reddine, manevi tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Tazminat davasının dayanağı olan Diyarbakır 3. Ağır Ceza Mahkemesinin, 2011/385 Esas – 2013/74 Karar sayılı ceza dava dosyasının incelenmesinde; sanığın (davacının) kasten öldürme suçundan tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, hükmün temyiz edilmeksizin 27.02.2013 tarihinde kesinleştiği, tazminat davasının 31.05.2013 tarihinde, CMK’nın 142/1. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye açıldığı, kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmış, tutuklandığı tarihte geçici köy korucu olarak çalışan davacının, tutuklu kaldığı sürede maaşından yapılan kesintilerin kendisine ödendiğinin anlaşılması karşısında davacının tazmin edilebilir gerçek bir maddi zararının olmaması ve kendisi açısından ihlalden önceki koşulların sağlanmış olması nedeniyle, maddi tazminat talebinin reddedilmesinde isabetsizlik görülmemiştir,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davalı vekilinin ve davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün, isteme uygun olarak ONANMASINA, 03.02.2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.