YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/2460
KARAR NO : 2016/2065
KARAR TARİHİ : 15.02.2016
Tebliğname No : 12 – 2014/204530
Mahkemesi : Amasra Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 12/12/2013
Numarası : 2011/105 – 2013/229
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık
2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanıkların mahkumiyetlerine ilişkin hükümler, sanıklar tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Sanıklar M.. D.., A.. Ç.. ve F.. B.. hakkındaki hükümlerin temyiz incelemesinde;
Anayasa Mahkemesinin, TCK’nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarına ilişkin 24/11/2015 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 08/10/2015 tarihli, 2014/140-2015/85 sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilebileceği değerlendirilerek yapılan incelemede:
Suç tarihinde sanıkların fikir ve eylem birliği içerisinde hareket ederek, Bartın İli, A…ilçesi, F… Mahallesi’nde bulunan ormanlık alanda yer alıp, Karabük Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Bölge Kurulu’nun 28/09/2007 tarih, 674 sayılı kararı ile 3. derece arkeolojik, 3. derece doğal sit alanı olarak tescil edilen sınırlar dahilindeki arazide, kültür varlığı bulmak amacıyla, 3×3 m2 lik alanda 10 metre derinliğinde bir çukur kazarak, atılı suçu işlediklerinin tüm dosya kapsamı itibariyle sabit olduğu anlaşılmakla;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık A.. Ç..’in, teşdide, eksik araştırma ile karar verildiğine, mahkumiyet için yeterli delil bulunmadığına, beraatine karar verilmesi ya da hükmün açıklanmasının geri bırakılması gerektiğine dair, sanıklar M.. D.. ve F.. B..’nın ise teşdide, verilen cezanın haksız olduğuna ve dava konusu arazinin sit alanı olduğunu bilmediklerine dair temyiz itirazlarının reddiyle, sanıkların mahkumiyetlerine ilişkin hükümlerin isteme uygun olarak ONANMASINA,
2-Sanık F.. S..’in mahkumiyetine dair hükmün temyiz incelemesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın, aynı suçtan haklarında mahkumiyet hükmü kurulan M.. D.., A.. Ç.. ve F.. B..’nın kültür varlığı bulmak amacıyla gerçekleştirdikleri kazı eylemine iştirak ettiğine dair soruşturma safhasında kolluk görevlileri tarafından ifadesi alınan A.. Ç.. isimli şahsın beyanları haricinde bir delil bulunmadığı, bu şahsın sonradan yargılama sırasında tanık sıfatıyla alınan ifadesinde, soruşturma safhasında vermiş olduğu ifadesinden farklı olarak, sanık F.. S..’i olay tarihinde evinin önünde gördüğünü, annesine, F.. S..’in ne için geldiğini sorduğunda, kendisine, F… S…’in otel işlettiğini, yeşillik almak için geldiğini söylediğini, zira ailesinin çiftçilik ile uğraştığını, marul, maydonoz ve soğan gibi ürünler ektiklerini, daha sonra kendisinin istirahata çekildiğini, konuyla ilgili başkaca bir bilgisinin olmadığına dair beyanı karşısında, sanığın, atılı suça iştirak ettiğine dair savunmasının aksine, mahkumiyeti için yeterli delil bulunmadığı, bu kapsamda, beraatine karar verilmesi gerektiği gözetilmeksizin, delillerin takdirinde yanılgıya düşülerek, mahkumiyetine dair yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 15/02/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.