YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/2398
KARAR NO : 2015/18914
KARAR TARİHİ : 04.12.2015

Mahkemesi : Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığa ait B sınıfı sürücü belgesinin onaylı örneği getirtilmeden TCK’nın 53/6. maddesi uyarınca geri alınmış ise de temyiz incelemesi sırasında Ulusal Yargı Ağı sisteminden temin edilen ve dosya içine konulan, sanığa ait sürücü belgesinin, suç tarihi itibariyle ve halen geçerli olduğunun anlaşılması, diğer taraftan sanığa verilen hapis cezasının süresi itibarıyla CMK’nın 231. maddesinin uygulanma imkanı olmadığı dikkate alınmadan “Suçun işleniş şekli, sanığın taksire dayalı kusurunun ağırlığı, cezasının caydırıcılığı da göz önüne alındığından CMK’nın 231/5. maddesinin tatbiki halinde bir daha suç işlemekten çekineceği hususunda kanaat oluşmadığından, bu maddenin tatbikine yer olmadığına” karar verilmesi sonuca etkili görülmemesi nedeniyle bu hususlar bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin ve katılan vekilinin ceza miktarına ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Tayin edilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında uygulama maddeleri olan TCK’nın 50/4, 50/1-a ve 52/3. maddelerinin hükümde gösterilmemesi ve uygulama yeri olmayan 50/2. maddesinin yazılması, adli para cezasına esas alınan gün sayısının belirtilmemesi suretiyle CMK’nın 232/6. ve 52/3. maddelerine aykırı hareket edilmesi,
2) Sanığa ait sürücü belgesinin B sınıfı olduğu gözetilmeden hükümde sanığın D sınıfı sürücü belgesinin geri alınmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususlarda, aynı Kanun’un 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hüküm fıkrasının 4. paragrafındaki “50/2. maddesi delaletiyle” ibaresinin “50/4, 50/1-a, 52/3 ve” ibaresi ile değiştirilip “alınarak” ibaresinden sonra “910 gün karşılığı ve” ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 04.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.