Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2015/2394 E. 2015/18930 K. 04.12.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/2394
KARAR NO : 2015/18930
KARAR TARİHİ : 04.12.2015

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın sahibi ve yetkilisi olduğu….Ticaret Ltd. Şti’nin… şubesinde çöp toplama işinde araç arkasında çalışan ve olay günü hakkında mahkumiyet kararı verilen diğer sanık…’ın sevk ve idaresinde bulunan anılan şirkete ait çöp toplama aracı ile gece vakti, meskun mahalde, iki yönlü, yağışlı, ıslak, düz, hafif eğimli, üç yönlü T kavşak civarında çöp topladıkları sırada, sürücü …’in kamyon ile sağa dönüş yaparken yerde çöp toplayan …’yı kamyonun sağ ön tampon ve tekerleği ile kaldırım arasına sıkıştırarak ölümüne sebebiyet vermesi şeklinde meydana gelen olayda, ölenin çöp toplama ve kamyona yükleme işi sırasında kendi emniyetini sağlayacak mesafeyi ayarlayarak hareket etmesinin işinin gereği ve günlük hayat tecrübesinin sonucu olması, esasen trafik kazası şeklinde meydana gelen olayda kamyon sürücüsü …’ın kusurlu olması, ölümün meydana gelmesinde çöp toplama işini alan şirketin sahibi ve yetkilisi olan sanığa cezai yönden kusur yüklenmesinin mümkün olmadığı gözetilmeden olayın iş kazası şeklinde nitelendirilmesi halinde dahi, birçok il ve ilçe ile bir kaç ülkede faaliyette bulunan sanığın sahibi ve yetkilisi olduğu şirketin … ilçesinde bulunan şantiyesine bağlı olarak çalışan ölene işe giriş sırasında gerekli eğitimlerin verildiğine dair belgelerin dosya içinde bulunmasına rağmen dosya kapsamına uymayan gerekçelerle sanığa asli kusur yükleyen isabetsiz bilirkişi raporlarına itibar edilerek sanık hakkında mahkumiyet hükmü tesisi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 04.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.