Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2015/238 E. 2015/16919 K. 05.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/238
KARAR NO : 2015/16919
KARAR TARİHİ : 05.11.2015

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık

2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanıkların mahkumiyetlerine ilişkin hüküm, sanıklar tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanıklar hakkında düzenlenen 27/12/2013 tarihli iddianamede, Cumhuriyetin ilk dönemlerini yansıtan çeşme üzerinde izinsiz kazı fiili gerçekleştirildiği açıklanmış olup, sözü edilen eylem nedeniyle çeşmenin zarar gördüğünden bahsedilmemesi karşısında, 2863 sayılı Kanunun 6498 sayılı Kanun ile değişik 65/1-1. cümlesinde hükme bağlanan “korunması gerekli taşınmaz kültür varlıklarının zarar görmesine kasten sebebiyet verme” suçundan açılmış bir dava bulunmadığı sonucuna varılacağı, Cumhuriyet savcılığına suç duyurusunda bulunulup, anılan suçtan sanıklar hakkında dava açılması halinde birleştirme kararı verilerek, yargılamaya devam edilmesi mümkün ise de, aleyhe temyiz mevcut olmadığından, belirtilen yola başvurulmasının neticeye bir katkı sağlamayacağı değerlendirilmekle, tebliğnamedeki görüşe bu yönden iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanıkların, atılı suçu işlemediklerine ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olay yerinde keşif yapılarak, kazı mahallinin sit alanı veya üzerinde kazı fiili gerçekleştirilen çeşmenin, 2863 sayılı Kanun kapsamında korunması gerekli taşınmaz kültür varlığı olup olmadığı tereddütsüz şekilde belirlendikten sonra, sonucuna göre sanıklar hakkında aynı Kanunun 74/1-1. cümlesi ya da 74/1-2. cümlesi uyarınca uygulama yapılması gerektiği gözetilmeksizin, eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm tesisi,
Kabule göre de;
Kasten işlemiş oldukları suçtan dolayı hapis cezasına mahkum edilen sanıklar hakkında, 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarına hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanıkların temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA, 05/11/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.