YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/2339
KARAR NO : 2015/18021
KARAR TARİHİ : 16.11.2015

Mahkemesi : Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay tarihinde, sanığın idaresindeki aracı ile gündüz vakti meskun mahal dışında tek yönlü bölünmüş yolda seyrettiği esnada direksiyon hakimiyetini kaybederek şerit ihlali yapmak suretiyle karşı yönden gelen otomobille çapışmaları sonucu 2 kişinin öldüğü 2 kişinin basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralandığı olayda; kaza tespit tutanağı ve Trafik ihtisas dairesi raporu ile tam kusurlu olarak kazaya sebebiyet verdiği belirlenen sanık hakkında, kusur durumu, meydana gelen zararın ağırlığı dikkate alınarak, iki sınır arasında temel ceza belirlenirken suçun işleniş biçimi, failin taksire dayalı kusurunun yoğunluğu, maddede öngörülen cezanın üst sınırı nazara alınmak suretiyle, adalet ve hakkaniyet kurallarına uygun şekilde asgari hadden daha fazla uzaklaşmak suretiyle ceza tayini gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin, sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında tam gün sayısının belirtilmemesi ve hükmedilen hapis cezasının TCK’nın 50/4-1-a, 52/2 maddeleri uyarınca adli para cezasına çevrilmesi yerine, sadece TCK’nın 52/2 maddesine göre çevrilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 232/6. maddesine ve TCK’nın 52/3 maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün 4. paragrafındaki, “5237 sayılı yasanın 52/2. maddesi uyarınca” ibaresinin çıkarılarak “TCK’nın 50/4-1-a, 52/2. maddesi gereğince 1215 gün adli para cezasının” ibaresinin ilave edilmesi, suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16.11.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.