Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2015/1805 E. 2015/19555 K. 24.12.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/1805
KARAR NO : 2015/19555
KARAR TARİHİ : 24.12.2015

Mahkemesi : Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık… ile temyiz dışı sanık ..’un… Limited Şirketi’nin yetkilisi olduğu, temyiz dışı sanık sanık …’ın ise bu şirkette gıda mühendisi ve fabrika müdürü olarak görev yaptığı, şirketin … ilçesi … İlköğretim Okulunun 2011-2012 eğitim öğretim yılının öğle yemeği dağıtım işini üstlendiği, şirketin ayda bir kez Topkapı ilköğretim okuluna yemek malzemesi gönderdiği, gönderilen bu malzemeler ile temyiz dışı sanık …’in, olay tarihinde öğle yemeğinde tavuk haşlama yaparak şikayetçilere servis ettiği, dağıtılan “haşlama tavuktan” alınan numuneler üzerinde yapılan incelemede “yemekte bulunan değerlerin Türk Gıda Kodeksi Mikrobiyolojik Kriterler tebliğinde belirtilen sınırların çok üzerinde olduğunun”tespit edildiği, yemeği tüketen katılan mağdur 6 çocuğun zehirlenerek basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralandığı olayda; sanığın kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı dikkate alınarak, iki sınır arasında temel ceza belirlenirken, suçun işleniş biçimi, failin taksire dayalı kusurunun yoğunluğu, maddede öngörülen cezanın üst sınırı nazara alınmak suretiyle, adalet ve hakkaniyet kurallarına uygun şekilde, asgari hadden daha fazla uzaklaşmak suretiyle ceza tayini gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında temel ceza tayin edilirken uygulanan yasa maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK’nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün ilk bendine “TCK’nın 89/4. maddesi gereğince” bendinin eklenmesi suretiyle eleştirilen husus dışında sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24/12/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.