Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2015/1787 E. 2015/16490 K. 02.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/1787
KARAR NO : 2015/16490
KARAR TARİHİ : 02.11.2015

Mahkemesi : Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Dava dilekçesinin davalıya tebliğinden sonra davalı vekili tarafından davaya cevap verilmesine karşılık yargılama süresi boyunca davacı tarafından tarafları ve konusu aynı olan bir başka tazminat davasının açıldığı yönünde derdestlik itirazında bulunulmadığının anlaşılması karşısında tebliğnamedeki bu hususa ilişkin bozma düşüncesine iştirak olunmamıştır.
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davalı vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Gözaltı süresine ilişkin herhangi bir talep bulunmadığı ve davacının iki farklı tarih aralığında toplam 154 gün tutuklu bulunduğu dikkate alındığında, davacının 24.03.2006 – 05.06.2006 tarihleri arasında tutuklu kaldığı 73 güne ilişkin olarak … Bakanlığınca belirlenen net asgari ücret miktarı üzerinden hesaplanacak 925,7 TL’nin 24.03.2006 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile, 08.12.2006 – 27.02.2007 tarihleri arasında tutuklu kaldığı 81 güne ilişkin olarak. .. Bakanlığınca belirlenen net asgari ücret miktarı üzerinden hesaplanacak 1.070,8 TL’nin ise 08.12.2006 tarihinden itibaren işleyecek yasal faize ile maddi tazminat olarak ödenmesine karar verilmesi gerekirken, 157 gün olarak belirlenen toplam tutukluluk süresi için asgari ücret üzerinden hesaplanan 2.034,71 TL’nin ilk tutuklama tarihi olan 24.03.2006 tarihinden itibaren işeyecek yasal faizi ile birlikte davacıya ödenmesine karar verilmesi,
2- Manevi tazminat miktarının 24.03.2006 – 05.06.2006 tarihleri arasında tutuklu kalınan 73 gün ve 08.12.2006 – 27.02.2007 tarihleri arasında tutuklu kalınan 81 gün için ayrı ayrı tayin edilerek, 24.03.2006 – 05.06.2006 tarihleri arası için mahkemenin takdiri de gözetilerek tayin olunacak 1.349,9 TL manevi tazminatın 24.03.2006 tarihinden itibaren, 08.12.2006 – 27.02.2007 tarihleri arası için tayin olunacak 1.547,7 TL manevi tazminatın ise 08.12.2006’dan itibaren yasal faize hükmedilmesi gerekirken, mahkemece toplam 157 gün için tayin olunan 3.000 TL manevi tazminat miktarına ilk tutuklama tarihi olan 24.03.2006 tarihinden itibaren yasal faize hükmolunması,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün maddi ve manevi tazminata ilişkin 1. fıkrasının çıkarılarak yerine ”Davacının maddi tazminat talebinin kısmen kabulü ile 24.03.2006 – 05.06.2006 tarihleri arasında tutuklu kalınan 73 güne ilişkin olarak 925,7 TL maddi tazminatın 24.03.2006 tarihinden itibaren işleyecek yasal faize ile, 08.12.2006 – 27.02.2007 tarihleri arasında tutuklu kalınan 81 güne ilişkin olarak 1.070,8 TL’nin ise 08.12.2006 tarihinden itibaren işleyecek yasal faize ile davalıdan alınarak davacıya verilmesine” ibaresinin yazılması ve hüküm fıkrasına manevi tazminata ilişkin olarak ”Davacının manevi tazminat talebinin kısmen kabulü ile 24.03.2006 – 05.06.2006 tarihleri arasında tutuklu kalınan 73 güne ilişkin olarak 1.394,9 TL manevi tazminatın 24.03.2006 tarihinden itibaren işleyecek yasal faize ile, 08.12.2006 – 27.02.2007 tarihleri arasında tutuklu kalınan 81 güne ilişkin olarak 1.547,7 TL manevi tazminatın ise 08.12.2006 tarihinden itibaren işleyecek yasal faize ile davalıdan alınarak davacıya verilmesine” şeklinde fıkra eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 02.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.