YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/17155
KARAR NO : 2017/3060
KARAR TARİHİ : 11.04.2017
Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Öldürme
Hüküm : TCK’nın 85/2, 62/1, 50/1-a-4, 52/2-4, 53/6, 63. maddeleri gereğince mahkumiyet
Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın meskun mahalde, gündüz vakti, 10,5 metre genişliğindeki üç şeritli iniş eğimli asfalt kaplama anayolda seyir halinde olduğu sırada, otobüs durağının bulunduğu yere gelmeden önce aracının bagaj kapısının açık olduğunu fark edip aracını durdurup araçtan indiği, aracını park etmeden önce park etme kuralına uymadan ve gerekli tedbirleri almadan aracını bu şekilde bırakarak sanığın araçtan inmiş olduğu, bu sırada aracın iniş eğilimi olan yoldan hareket ederek hızlanıp yolun sol tarafında bulunan orta refüj taşlarına çarptığı, daha sonra yön değiştirerek yolun solunda bulunan otobüs durağının bulunduğu yere doğru gidip otobüs durağında beklemekte olan yolculara çarpması neticesi 1 kişinin ölümü ve 2 kişinin yaralanması ile neticelenen olayda; taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK’nın 61/1 ve 22/4. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle TCK’nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen cezanın alt ve üst sınırları arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, asli ve tam kusurlu olduğu mahkemece de kabul edilen sanık hakkında, adalet ve hakkaniyet kuralları uyarınca alt sınırdan daha fazla uzaklaşması suretiyle ceza tayini gerekirken, yazılı şekilde hüküm tesisi, temyiz edenin sıfatına göre bozma sebebi yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın tayin edilen cezaya, mağduriyetinin olduğuna ve kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında hükmedilen 2 yıl 1 ay hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken uygulanan kanun maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK’nın 232/6. maddesine ve adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK’nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususlar aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün 3. bendindeki “TCK’nın 52/2.maddeleri gereğince” ibaresinden sonra gelmek üzere “adli para cezasına çevrilmesine; TCK’nın 52/3. maddesi gereğince adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının 760 tam gün olarak belirlenmesine” ibaresinin yazılması suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11/04/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.