YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/15472
KARAR NO : 2017/631
KARAR TARİHİ : 31.01.2017
Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Katılanlar : 1-…, 2-…, 3-…
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : Beraat
Taksirle öldürme suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonunda, yüklenen suç açısından sanığınn taksirinin bulunmadığı gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılanlar vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Oluşa ve dosya kapsamına göre sanıklar…ve …’ün baba oğul oldukları, diğer sanıklar ……in ise sanık …’ün sahibi olduğu taş ocağında işçi olarak çalıştıkları, olay günü sanıklar… ve …n, sanık…’ün nezaretinde ve ondan aldıkları talimat doğrultusunda sanık …’e ait evdeki eşyaları 4. kattan iple sarkıtmak suretiyle taşıdıkları esnada, eşyaların ağırlığı nedeniyle ipin kopması neticesinde, kaldırımda yürümekte olan mağdur ve ölenin üzerine eşyaların düştüğü olayda; haklarında hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilen sanıklar …ve…’in, tüm aşamalardaki ifadelerinde patronları …’e ait evdeki eşyaların taşınması hususunda, …’den talimat aldıkları şeklinde ifadeleri, sanığın taşıma esnasında şehir dışında olmasının kusurluluğunu etkilemeyeceği, soruşturma ve kovuşturma aşamasında alınan 4 ayrı bilirkişi kurulu raporlarında sanığın kusurlu bulunduğu, 22.01.2013, 11.03.2013, 05.08.2013 tarihli bilirkişi raporlarında özetle; “sanık …’ın mevcut konumunu kullanarak, yanında çalışanlara uzmanlık alanlarının dışında başka bir iş vermesi, yapılan işi denetlememesi, mevcut güvenlik önlemlerinin alınmasını sağlamaması nedeni ile asli kusurlu olduğuna” ilişkin raporlar dosya oluş ve kapsamına uygun olduğundan; sanığın bu işçilerin tecrübesizliklerinden kaynaklanan eylemden sorumlu tutulması gerekir iken, mahkumiyeti yerine yazılı şekilde beraatine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 31.01.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.