YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/15293
KARAR NO : 2017/2509
KARAR TARİHİ : 29.03.2017
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Özel hayatın gizliliğini ihlal, Şantaj
Hüküm : TCK’nın 107/1, 62, 52/2, 53/1,134/2, 62, 53/1 maddeleri gereğince mahkumiyet
Şantaj ve özel hayatın gizliliğini ihlal suçlarından sanığın mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Anayasa Mahkemesinin, TCK’nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarına ilişkin 24.11.2015 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 08.10.2015 tarihli, 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilebileceği değerlendirilerek yapılan incelemede:
Oluşa ve dosya kapsamına göre, sanığın aralarındaki arkadaşlık ilişkisini sona erdiren katılandan ayrılmak istemeyip, katılanın arkadaşı vasıtasıyla telefonunu açmadığı takdirde şeref ve saygınlığına zarar verecek nitelikteki görüntülerini yayacağı tehdidiyle şantajda bulunup, bir müddet sonra da, mağdurun çıplak olan çok sayıda resmini, facebook hesabı üzerinden katılanın babasına gönderdiği olayda,
Sanığın üzerine atılı şantaj ve özel hayatın gizliliğini ihlal suçlarının sübut bulduğuna ve eylemlerin hukuki nitelendirmesine yönelik mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiş; ancak, TCK’nın 61/1. maddesinde yer alan ölçütler nazara alınarak, aynı Kanun’un 3/1. maddesi gereğince işlenen fiillerin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddelerde öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmedilmesi gerekirken, temel cezaların asgari hadden tayin edilmesi, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma sebebi sayılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin sanığın üzerine atılı suçların yasal unsurlarının oluşmadığına ve hükümlerin açıklanmasının geri bırakılmamasına ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, eleştirilen husus dışında, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin isteme uygun olarak ONANMASINA, 29.03.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.