YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/15286
KARAR NO : 2016/2813
KARAR TARİHİ : 24.02.2016
Tebliğname No : 12 – 2015/33172
Mahkemesi : Afyonkarahisar 6. Asliye Ceza Mahkemesi
Karar Tarihi : 16/10/2014
Ek Karar Tarihi : 30/10/2014
Numarası : 2012/1-2014/1
Suç : Taksirle yaralama
Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından, temyiz isteminin reddine ilişkin ek karar, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dairemizin 30.09.2015 tarihli tevdi kararı üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca katılan vekilinin temyiz istemi ile ilgili görüş içeren 26.10.2015 tarihli ek tebliğnamenin düzenlendiği belirlenerek yapılan incelemede:
A) Katılan vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Anayasa Mahkemesinin 07.10.2009 gün ve 27369 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanıp, yayımından itibaren bir yıl sonra 07.10.2010 tarihinde yürürlüğe giren, 23.07.2009 gün ve 2006/65 Esas, 2009/114 karar sayılı iptal hükmünün yürürlüğe girdiği tarihe kadar 5237 sayılı TCK’nın 50 ve 52. maddeleri ve 765 sayılı TCK hükümleri uyarınca doğrudan hükmedilip, başkaca hak mahrumiyeti içermeyen 2000 TL’ye kadar (2000 TL dahil) adli para cezalarına ilişkin mahkumiyet hükümleri 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı Kanun’un 305. maddesi gereğince kesin nitelikte olup, 07.10.2010 ila 6217 sayılı Kanun’un yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihine kadar ise mahkumiyet hükümlerinin hiçbir istisna öngörülmeksizin temyizinin mümkün olduğu, 14.04.2011 ve sonrasında ise, doğrudan hükmedilen 3000 TL’ye kadar (3000 TL dahil) adli para cezalarının 5320 sayılı Kanun’un Geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte olduğu anlaşılmakla; 16.10.2014 tarihinde doğrudan hükmedilen 2400 TL’den ibaret mahkumiyet hükmüne yönelik katılan vekilinin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi uyarınca isteme uygun olarak REDDİNE,
B) Sanığın temyiz isteminin incelenmesine gelince;
TCK’nın 89/1, 52/1-2-son maddeleri gereğince doğrudan hükmedilen 2400 TL adli para cezasından ibaret 16.10.2014 tarihli mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın temyiz isteminin, hükmedilen cezanın türü ve miktarı itibariyle hükmün kesin olması nedeniyle reddine ilişkin Afyonkarahisar 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 30.10.2014 gün ve 2014/1 sayılı ek kararında bu yönüyle herhangi bir isabetsizlik bulunmadığından, sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Temyiz isteminin reddine dair ek kararın 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 315/1. maddesine göre verilmesi gerektiği gözetilmeksizin, henüz uygulanma olanağı bulunmayan 5271 sayılı CMK’nın 296. maddesi uyarınca karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, kararın bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususta aynı Kanun’un 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; kararda yer alan, “CMK 296. maddesi” ibaresinin, “5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 315/1. maddesi” şeklinde değiştirilmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan kararın DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.