Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2015/15045 E. 2016/2341 K. 17.02.2016 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/15045
KARAR NO : 2016/2341
KARAR TARİHİ : 17.02.2016

Tebliğname no : 12 – 2015/346347
Mahkemesi : Ankara 8. Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 15/07/2015
Numarası : 2015/1815-2015/706
Suç : Özel hayatın gizliliğini ihlali

Özel hayatın gizliliğini ihlal suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Anayasa Mahkemesinin, TCK’nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarına ilişkin 24.11.2015 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 08.10.2015 tarihli, 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilebileceği değerlendirilerek yapılan incelemede:
Sanığın, arkadaşı olan mağdureyle cinsel ilişkiye girdikleri sırada, gizlice çekim yaparak, çıplak haldeki mağdurenin sevişme görüntülerini, katılanın rızası dışında kaydetmesi şeklinde gerçekleşen olayda, sanığın üzerine atılı suçun sabit olduğu kabul edilerek mahkumiyet kararı verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiş olup,
Bozma sonrası yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin, hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanması istemine ve alt sınırdan uzaklaşılarak ceza verildiğine ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında 20/12/2012 tarihinde verilen ilk hükümde, “Sanığın duruşmadaki iyi hali, lehine, taktiri tahfif nedeni sayılarak tayin edilen cezaları TCY 62 maddesi uyarınca takdiren 1/6 oranında indirilerek” gerekçesine dayanılarak TCK’nın 62.maddesi uygulanırken, sanık müdafiinin temyizi üzerine dairemizin 02/02/2015 tarihli bozma ilamı sonrasında, sanığın, dosyaya yansıyan kişiliğinde bir değişiklik bulunmamasına rağmen, mahkemece “Cezanın sanığın geleceği üzerindeki olası etkisi de dikkate alınarak TCK’nın 62 maddesi sanık hakkında uygulanmamıştır”denilmek suretiyle dosya kapsamıyla bağdaşmayan gerekçelerle, sanık hakkında TCK’nın 62.maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA, 17/02/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.