Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2015/14966 E. 2016/2547 K. 19.02.2016 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/14966
KARAR NO : 2016/2547
KARAR TARİHİ : 19.02.2016

Tebliğname no : 12 – 2015/337322
Mahkemesi : Mersin 1.Ağır Ceza Mahkemesi
Tarihi : 09/07/2015
Numarası : 2014/208- 2015/335

Suç : Taksirle öldürme

Taksirle öldürme suçundan sanıkların mahkumiyetine ilişkin hükümler, katılanlar vekilleri tarafından duruşma talebi olmaksızın, sanık E.. K.. müdafii tarafından duruşma istekli olarak temyiz edilmekle, 05.02.2016 tarihinde yapılan duruşmada hazır bulunan, sanık F.. K.. müdafinin sanığın hızlı gitmediğine, aracı ile bariyerin altından geçmediğine, minibüsün hemzemin geçidi geçip bitirmek üzereyken trenin minibüse arka uç kısmından çarptığına, katılanlar vekilinin ise sanıklara az ceza verildiğine ilişkin sözlü açıklamaları ve temyiz itirazları üzerine dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanık F.. K.. müdafiinin temyiz itirazlarına yönelik yapılan incelemede;
Hükümlü F.. K..’nın, karar tarihinden sonra Mersin E Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumu Müdürlüğü kanalı ile hüküm mahkemesine sunduğu kimlik tespiti yapılmış, 10.07.2015 ve 28.12.2015 havale tarihli dilekçesinde, temyizden feragat ettiğini belirtmiş olması karşısında, sanık müdafiinin temyiz istemi ile ilgili olarak TEMYİZ İNCELEMESİNE YER OLMADIĞINA,
2- Sanık E.. K.. müdafii ve katılanlar vekillerinin temyiz itirazlarına yönelik yapılan temyiz incelemesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılanlar vekillerinin ceza miktarına, bilinçli taksir koşulları oluştuğu halde uygulanmadığına ve takdiri indirime; sanık E.. K.. müdafinin ise eksik inceleme ile hüküm kurulduğuna ve kusur oranına ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;

1-Taksirli suçlarda iştirak hükümlerinin uygulanma imkanının bulunmadığı ve sanıkların birlikte suç işlemedikleri hususları dikkate alınarak, vekalet ücretinin sanıklardan eşit şekilde tahsiline, yargılama giderlerinin ise her bir sanığa sebebiyet verdikleri tutar kadar ayrı ayrı yükletilmesine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, vekalet ücretinin “müteselsilen” yargılama giderlerinin ise “eşit” olarak sanıklardan tahsile karar verilmesi suretiyle CMK’nın 326. maddesine aykırı davranılması,
2-Sanık F.. K..’nın adli sicil kaydında bulunan Mersin 1.Asliye Ceza Mahkemesi’nin 26.02.2010 tarihli, 2010/35 esas ve 2010/173 karar sayılı, 20.09.2012 tarihinde kesinleşen, 05.02.2014 tarihinde infaz edilen TCK’nın 85/1, 62, 52/2-4. maddeleri gereğince 12100 TL adli para cezasına mahkumiyetine ilişkin ilamın tekerrüre esas olması itibarıyla TCK’nın 58/6. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gözetilerek CMUK’un 321. maddesi uyarınca hükmün bu nedenle BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükme “Sanık F.. K..’nın adli sicil kaydında yer alan “Mersin 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 26.02.2010 tarihli ve 2010/35 – 2010/173 sayılı ilamının tekerrüre esas olduğu anlaşıldığından, TCK’nın 58/6. maddesi gereğince cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezasının infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına” ibarelerinin ilave edilmesi, hükmün vekalet ücretine ilişkin bölümündeki “müteselsilen” ibaresinin, “eşit olarak” yargılama giderlerinin tahsiline ilişkin bölümdeki “sanıklardan eşit olarak” ibaresinin “sanıkların sebebiyet verdikleri miktarda” şeklinde düzeltilmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 19.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

19.02.2016 tarihinde verilen iş bu karar Yargıtay Cumhuriyet Savcısı Mustafa Ernalbant huzurunda, duruşmada sanık F.. K.. ve katılanlar E.. A.. ve diğerlerinin savunmasını yapmış bulunan Av. K.. K.. ve Av. O.. T..’in gelmedikleri anlaşılmakla 19.02.2016 tarihinde usulen ve açık olarak tefhim olundu.